Εκσυγχρονισμένες Hydra 70 για τα Ουκρανικά Bayraktars, λόγω έλλειψης MAM; Η δράση των ΤΒ-2 στην Ουκρανία.

Γράφει ο Θεόδωρος Νικολοβγένης*


Σε δημοσίευμα του eurasiantimes.com, αναφέρθηκε πως οι ΗΠΑ προτίθενται να παραδώσουν στην Ουκρανία ρουκέτες Hydra 70 και μάλιστα στην εκσυγχρονισμένη τους μορφή ( APKWS) για χρήση από τα Bayraktars της τελευταίας!

Το δημοσίευμα επίσης αναφέρει πως η τουρκική ηγεσία βρίσκεται σε εξαιρετικά δύσκολη θέση μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας, καθώς με την πρώτη έχει πολύ μεγάλη συνεργασία στο ενεργειακό κομμάτι (πυρηνικά εργοστάσια) ενώ με την  δεύτερη στο κομμάτι της πολεμικής βιομηχανίας. Ακριβώς για αυτόν τον λόγο έσπευσε να ξεκαθαρίσει πως η συμφωνία για την πώληση των Bayraktars στην Ουκρανία, έλαβε χώρα μεταξύ της ιδιωτικής κατασκευάστριας εταιρείας (Baykar) και του πελάτη, υποδηλώνοντας έτσι ότι το επίσημο τουρκικό κράτος δεν εμπλέκεται στην συνδιαλλαγή αυτή.

Η δικαιολογία που χρησιμοποιήθηκε από την τουρκική πλευρά δεν είναι αβάσιμη, καθώς όπως είχαμε αναφέρει τον Ιανουάριο του 2020 (αμέσως μετά το πέρας του πολέμου στο Αρτσάχ, όταν δηλαδή τα εγχώρια Μέσα Ενημέρωσης είχαν ανάγει τα Bayraktars στο απόλυτο υπερσυμπαντικό υπερόπλο) μεταξύ της Baykar και της Ivenco είχε δημιουργηθεί μια νέα εταιρεία με την ονομασία «Ασπίδα της Μαύρης Θάλασσας» μέσω της  οποίας θα ελάμβανε χώρα ανταλλαγή τεχνογνωσίας κατασκευής ΜΕΑ (Μη Επανδρωμένων Αεροχημάτων) και κινητήρων παντός είδους, χωρίς τα απότοκα προϊόντα να δεσμεύονται από περιορισμούς για πωλήσεις σε τρίτους.

Η Ουκρανία λοιπόν, είχε παραγγείλει 12 (αγορά από Baykar) + 48 (εγχώριας κατασκευής) TB-2 Bayraktars.

Πάνω και κάτω: Φωτογραφίες που κυκλοφόρησαν στο διαδίκτυο με ημερομηνία 18 Οκτ 2021, που απεικονίζουν MAM-C σε ουκρανικό ΤΒ-2.

Με βάση τις ανοιχτές πηγές, ως και τον Ιανουάριο του 2022 είχαν παραδοθεί στους Ουκρανούς 12+6 ή 12+12 TB-2 τουρκικής κατασκευής (δλδ συνολικά 18-24), ενώ από την έναρξη του πολέμου και έπειτα έλαβαν χώρα δύο παραδόσεις των 10 αεροχημάτων η καθεμιά (2*10=20). Ομιλούμε δηλαδή για έναν συνολικό αριθμό 18-24 + 10+10= 28-34 ΤΒ-2.

Τις εκτιμήσεις μας αυτές (περί εκτιμήσεων πρόκειται) ήρθε να επαληθεύσει δημοσίευμα του Reuters το οποίο ομιλεί για συνολικό αριθμό 36 ΤΒ-2 ο οποίος παραδόθηκε ως τις αρχές του Μαρτίου της παρούσης χρονιάς.

Πιστεύουμε λοιπόν, πως υπήρξε συνεννόηση μεταξύ των δύο πλευρών και αποφασίστηκε να παραχωρηθούν ΤΒ-2 που υπηρετούσαν στις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις (ΤΕΔ) καθώς ακόμη και αν οι εγκαταστάσεις κατασκευής των ουκρανικών ΤΒ-2 δεν καταστρέφονταν, οι Ουκρανοί είχαν ανάγκη τα ΜΕΑ άμεσα. Μια λύση δηλαδή, όμοια με αυτή που ακολουθήθηκε και για τα Rafales της ΠΑ.

Όμως, τι κρύβεται πίσω από την παράδοση APKWS ;

Το σημείο αυτό, ίσως είναι πιο πικάντικο από τον αριθμό των ΤΒ-2 που επιχείρησαν τελικώς στους ουκρανικούς ουρανούς, καθώς η προμήθειά τους συνοδεύτηκε από την προμήθεια των MAM-L και MAM-C, πέραν πάσης αμφιβολίας.

Φωτογραφίες από MAM-L , λάφυρα των Ρώσων. Οι συγκεκριμένες κατασκευάστηκαν τον Απρίλιο του 2020, ενώ ενδιαφέρον είναι ο αριθμός 62.500 που αναγράφεται με ως Part No. Είναι δυνατόν να αναφέρεται στον αριθμό των MAM-L που κατασκευάστηκαν ;


Κατά συνέπεια, δύο ενδεχόμενα υπάρχουν: ή η Roketsan αδυνατεί να παράξει τον απαιτούμενο αριθμό βομβών ΜΑΜ προκειμένου να εξοπλίσει την Ουκρανία (πράγμα αδύνατο, διότι μην ξεχνάμε ότι υπάρχει απόθεμα τέτοιων πυρομαχικών στις ΤΕΔ και θα μπορούσε να ακολουθηθεί το μοντέλο των ΤΒ-2) ή η πίεση από την ρωσική πλευρά προκειμένου να σταματήσει η ροή πυρομαχικών προς την Ουκρανία είναι τόσο μεγάλη που η τουρκική ηγεσία αναγκάστηκε να το πράξει. Βλέπετε, η Roketsan δεν είναι μέλος της κοινοπραξίας «Ασπίδα της Μαύρης Θάλασσας» οπότε δεν υπάρχει η δυνατότητα προφάσεων.

Και αυτό ίσως αποτελεί την εξήγηση του φαινομένου κατά το οποίο στην τελευταία περίοδο της ρωσικής εισβολής βλέπουμε ραγδαία μείωση των βίντεο με πλήγματα από ουκρανικά TB-2 εναντίων των Ρώσων εισβολέων.

Υπάρχει και ένα τρίτο σενάριο, πιο διεστραμμένο, κατά το οποίο η απρόσκοπτη προμήθεια ΤΒ-2 και ΜΑΜ προς την Ουκρανία χρησιμοποιήθηκε ως διαπραγματευτικό χαρτί από την τουρκική πλευρά, προκειμένου αυτή να αποκομίσει ανταλλάγματα από τις ΗΠΑ/ Καναδά/ Μ. Βρετανία (υπενθυμίζουμε την φωτό με το Akinci φέρον καναδικούς κινητήρες).

Το project APKWS:

Το project APKWS I / II προέκυψε από τον προβληματισμό των Ενόπλων Δυνάμεων των ΗΠΑ σχετικά με την αξιοποίηση του τεραστίου αριθμού «σιδερικών» ρουκετών Hydra των 70mm (2,75 in) που υπήρχαν στις αποθήκες, και φυσικά λόγω της επιχειρησιακής ανάγκης για φθηνά βλήματα ακριβείας.

Η σύμβαση δόθηκε στην BAE Systems η οποία αλλάζοντας την κεφαλή των χαζών Hydra, τις μετέτρεψε σε καθοδηγούμενες ρουκέτες. Μια εξαιρετικά value for money λύση, η οποία λόγω του ότι προσφέρεται σε 47 (!!!) φορείς, λύνει τα χέρια πολλών στρατών.

Πάνω και κάτω: διαφημιστικά βίντεο της BAE Systems για το project APKWS. Ιδιαίτερη σημασία να δωθεί στην ευελιξία και την σπονδυλώτητα του συστήματος. Ειδικά οι εκδόσεις επί διπλοκάμπινων θα πρέπει να απσχολείσουν την ΑΣΔΕΝ και την ΕΦ.

Εδώ θα πρέπει να αναφέρουμε το γεγονός πως οι αξιολάτρευτοι γείτονές προηγήθηκαν στο κομμάτι αυτό, καθώς αντέγραψαν τις Hydra και κατασκεύασαν τις CIRIT τις οποίες τοποθέτησαν σε πολλούς φορείς επιτυγχάνοντας έτσι οικονομίες κλίμακος, αλλά και επιχειρησιακή αναβάθμιση.

Πάνω: Η απόλυτη μετενσάρκωση των legacy συστημάτων (ορολογία του καθηγ. Κων/νου Γρίβα) σε κάτι πολύτιμο στο σύγχρονο πεδίο μάχης. Εκτόξευση Cirit από αναγεννημένο Μ113 (δουλειά της FNSS) (φωτό: Roketsan)

Κάτω: Οι Cirit εκτοξευόμενες από τα εναέρια προιόντα της τουρκικής πολεμικής βιομηχανίας (φωτό: Roketsan).


(φωτό: Roketsan)

Πάνω: Ο πύργος με Cirit και Umtas (έκδοχο του οποίου είναι οι ΜΑΜ-L) επί τεθωρακισμένου ACV (μετενσαρκωμένο Μ113)

Κάτω: Ο ίδιο πύργος επί του USV Ulaq και

Πιο κάτω: ο ίδιος πύργος επί των γηραιών κορβετών Α69, κλάσεως Burak.


Τι μέλλει γενέσθαι:

Είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρον να δούμε το τι μέλλει γενέσθαι με το πάντρεμα ΤΒ-2 και APKWS, καθώς αν αυτό επιχειρηθεί στα πλαίσια του Ουκρανικού πολέμου, δεν αποκλείεται οι τούρκοι να απαιτήσουν τα έξοδα να καλυφθούν από τους Αμερικανούς, καθώς έως τώρα οι APKWS ή οι Cirit δεν ήταν πιστοποιημένες στα Bayraktars. Με τον τρόπο αυτό θα καταφέρουν  να ανοίξουν και άλλους ορίζοντες καθώς χώρες που διαθέτουν απόθεμα σε Hydra και ενδιαφέρονται να αποκτήσουν τα ΜΕΑ του γαμπρού δεν θα υποχρεώνονται να αγοράσουν ΜΑΜ-L/C. Στο σημείο αυτό να αναφέρουμε και κάτι που μας διέφυγε, η Roketsan είναι σε επαφή με την Airbus προκειμένου να πιστοποιηθεί ο φορέας των Cirit για βολή από τα ελικόπτερα της τελευταίας.

Αλλά ομιλούμε για Ουκρανικά Bayraktars χωρίς να γνωρίζουμε αν και πόσα υπάρχουν.

        Από το Ρωσικό Υπουργείο Άμυνας, πληροφορούμαστε ότι έχουν καταστραφεί τα πιο κάτω Bayraktars:

Βέβαια, αυτή είναι η μία άποψη και δεν πρέπει να την αναγνώσουμε ως Ευαγγέλιο. Αλλά ούτε ως Ευαγγέλιο πρέπει να λαμβάνουμε και τις απόψεις κάποιων άλλων πηγών όπως ο Oryx. Ήμασταν οι πρώτοι που είχαμε αναφέρει πως ο συγκεκριμένος είναι έμμισθο όργανο της Baykar, κατά συνέπεια οποιαδήποτε πληροφορία λαμβάνουμε από τέτοιες πηγές όπως οι προαναφερθείσες θα πρέπει να κατηγοριοποιούνται ως μη επιβεβαιωμένες. Πως είναι δυνατόν σοβαροί αναλυτές να χρησιμοποιούν ως πηγή πληροφοριών για τις απώλειες την ίδια την Baykar;

Το μόνο σίγουρο είναι ότι οι αποστολές κρούσεως με τα ΤΒ-2 έχουν μειωθεί. Κι αυτό οφείλεται είτε στο ότι οι Ρώσοι έχουν καταστρέψει όλα τα ΤΒ-2 που είχαν στη διάθεσή τους οι Ουκρανοί, είτε λόγω του κολλήματος με τις ΜΑΜ, είτε λόγω συνδυασμού αυτών.   

Τι θα κάνει λοιπόν η Τουρκία;

Πιστεύουμε ότι η Τουρκία έχει ήδη αποστείλει νέα ΤΒ-2. Άλλωστε δεν θα πρέπει να ξεχνάμε πως η αρχική παραγγελία μιλούσε για συνολικά εξήντα (12+48) συστήματα. Με ποιον τρόπο έφτασαν στην Ουκρανία κανείς δεν γνωρίζει. Δεν θα εκπλαγούμε όμως αν μετά από χρόνια μάθουμε ότι τα νέα ΜΕΑ έφτασαν στην Ουκρανία οδικώς μέσω βαλκανίων ή με πτήσεις μέσω FIR Αθηνών-Ρώμης και από εκεί και έπειτα οδικώς από τα δυτικά της Ουκρανίας, προκειμένου να αποφύγουν τις απευθείας πτήσεις Τουρκία – Ουκρανία.

Πηγή: https://twitter.com/
Same system in the ranks of the Ukrainian Air Force confirming that it is a Ukrainian Bayraktar TB2 mounted GCS.

Εν κατακλείδι, θεωρούμε σίγουρο πως θα αρχίσουμε ξανά να λαμβάνουμε πληροφορίες σχετικά με τη δράση των ΤΒ-2 στην Ουκρανία. Για το αν αυτή είναι επιτυχημένη ή όχι, ίσως να μην το μάθουμε σύντομα, αλλά σίγουρα για να το διαπιστώσουμε θα πρέπει να έχουμε διαθέσιμες πληροφορίες όπως το contribution των καταστροφών από ΤΒ-2 επί των συνολικών απωλειών των ρωσικών δυνάμεων, Επιτυχημένες αποστολές επί των συνολικών αποστολών, ποσοστά διαθεσιμοτήτων κλπ.

Να είστε καλά, και μακάρι να λήξει γρήγορα ο πόλεμος.


*απόφοιτος ΣΣΕ, ΕΚΠΑ.


Παρακολουθείστε και αυτό:


Αλλά και αυτό:


Απάντηση