Γράφει ο Θεόδωρος Νικολοβγένης*
Οι φήμες περί απόκτησης μεταχειρισμένων μονάδων επιφανείας από τα αμερικανικά αποθέματα ξύπνησαν τα φαντάσματα του διχασμού του παρελθόντος, καθώς οι LCS αποδεικνύονται πολύ σκληρές για να πεθάνουν.
Πλοία που στον πρόσφατο άτυπο διαγωνισμό για απόκτηση 4 φρεγατών γενικής χρήσεως τερμάτισαν κατά γενική ομολογία τελευταία και μάλλον ήταν και από τα ακριβότερα. Πλοία που το αμερικανικό ναυτικό στην πιο κρίσιμή του φάση μετά τις μεγάλες αεροναυμαχίες του ‘Β ΠΠ στον Ειρηνικό (καθώς το κινεζικό είναι το πλέον πολυάριθμο), τα χαρακτήρισε ανίκανα και ξεκίνησε την διαδικασία απόσυρσής τους.
Στον “διαγωνισμό” εκείνο, η προσωπική μας αγωνία ήταν έκδηλη, παρά το γεγονός οτι συνειδητά δεν συμμετείχαμε στον διαδικτυακό εμφύλιο που έλαβε χώρα. Δεν προμοτάραμε καμία υποψηφιότητα, καθώς όλα τα πλοία που συμμετείχαν ήταν αξιοπρεπέστατα πλην των FDI της γαλλικής διαμόρφωσης και των LCS που αργότερα μετονομάστηκαν MMSC, που με τη σειρά τους μετονομάστηκαν σε HF-I και που στο τέλος μετονομάστηκαν HF-II ακολουθώντας την τακτική του “άλλαξε ο Μανωλιός και έβαλε τα ρούχα του αλλιώς”.
Σχετικά με την τελική επιλογή, λάβαμε συγκεκριμένη θέση λέγοντας πως το πλοίο που επιλέχθηκε είναι τεζαρισμένο (δεν είναι επεκτάσιμο) και οι φόρτοι του (32 Α/Α, 8 Ε-Ε) είναι εντελώς οριακοί για το σύγχρονο Ελληνοτουρκικό θέατρο επιχειρήσεων σε Καστελόριζο και Κύπρο. Παρουσιάζει όμως και πολλά πλεονεκτήματα όπως τον κορυφαίο αντιαεροπορικό (Α/Α) πύραυλο του δυτικού οπλοστασίου, ένα από τα κορυφαία fixed AESA Radar και τον κορυφαίο ανθυποβρυχιακό εξοπλισμό παγκοσμίως.
Οι Ελληνικές FDI ωστόσο, παρά το γεγονός οτι αποτελούν τα νέα πλοία του Πολεμικού Ναυτικού (ΠΝ) συνεχίζουν να δέχονται πόλεμο από μερίδα του “αμυντικού κοινού” που τις υποσκάπτει δείχνοντας πρωτοφανή εχθρότητα προς αυτά και προβάλλοντας συνεχώς τα μειονεκτήματά ή τα πιθανά μειονεκτήματά τους με τρόπο απίστευτα εμπαθή. Τα what if scenarios μάλιστα δίνουν και παίρνουν. Αν είχαμε αγοράσει τις τάδε, σήμερα θα…. κλπ.
Ξεπερνώντας την οποιαδήποτε διάθεση οπαδισμού και βλέποντας την μεγάλη εικόνα, διότι στο τέλος της ημέρας είτε αμερικανικό είναι το σκαρί, είτε γαλλικό την Σημαία του ΠΝ θα φέρει οπότε και θα πρέπει να υποστηριχθεί, θα προσπαθήσουμε να αποτυπώσουμε υπό ποιες συνθήκες η απόκτηση μεταχειρισμένων LCS θα μπορούσε να υποβοηθήσει τις Ελληνικές (Ελλάδος – Κύπρου) Ένοπλες Δυνάμεις να αντιμετωπίσουν την προσπάθεια για επιβολή της «γαλάζιας πατρίδας» και της «πατρίδας των αιθέρων» από την άλλη πλευρά, καθώς πλέον οι σύγχρονες επιχειρήσεις απαιτούν οπλικά συστήματα και Δόγματα Επιχειρήσεων που χαρακτηρίζονται από:
- Διασυνδεσιμότητα / διαλειτουργικότητα,
- δυναμική προσαρμοστικότητα και
- υψηλή ανθεκτικότητα / επιβιωσιμότητα / φονικότητα
Δυστυχώς, οι εποχές που συγκρίναμε ναυτικό με ναυτικό, άρματα με άρματα και αεροσκάφη με αεροσκάφη έχουν παρέλθει ανεπιστρεπτί. Πλέον συγκρίνεται η συνολική παραγόμενη ισχύς, σε συνδυασμό πάντοτε με τη φύση των αποστολών που θα αναληφθούν, τον καιρό και το έδαφος .
Δυνατότητες του Εχθρού:
Το 2001, κυκλοφορήθηκε το «Στρατηγικό Βάθος» του Αχμέτ Νταβούτογλου στο οποίο αναφέρονταν ξεκάθαρα οι Στρατηγικοί Στόχοι της Τουρκίας ( νεοθωμανισμός, παντουρκισμός, πανισλαμισμός) οι οποίοι επρόκειτο να υποστηριχθούν από συγκεκριμένα εξοπλιστικά προγράμματα (βαλλιστικό, διαστημικό, αεροπορικό/αντιαεροπορικό, ναυπηγικό, μη επανδρωμένων, ηλεκτρονικού πολέμου) τα οποία θα αποτελούσαν παράγωγα της εγχώριας πολεμικής βιομηχανίας η οποία είχε ως αποστολή να διαδραματίζει έναν τριπλό ρόλο:
- αυτόν της βιομηχανικής ανεξαρτησίας από ξένες πηγές προμήθειας, άρα και απόκτησης ελευθερίας από τις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις (ΤΕΔ) να επιχειρούν οπουδήποτε διαταχθούν χωρίς κίνδυνο επιβολής εμπάργκο περιορισμού χρήσεως των ξένων οπλικών συστημάτων, σε συνδυασμό πάντοτε με τη δημιουργία στρατιωτικών υποδομών σε διάφορα στρατηγικά σημεία της περιοχής ενδιαφέροντος (Αραβικός Κόλπος, Κέρας της Αφρικής, Κύπρος, Λιβύη, Βόρειος Ήπειρος/Αδριατική)
- της ενίσχυσης της οικονομίας καθώς το rebate στην τοπική οικονομία, αλλά και τα έσοδα από τις εξαγωγές των οπλικών συστημάτων αυτών θα αντέστρεφε την εκροή συναλλάγματος,
- της ενίσχυσης της τουρκικής επιρροής επί των χωρών που θα αγόραζαν τα όπλα αυτά, οι οποίες όλως τυχαίως συμπίπτουν με τις περιοχές που προβλέπονται από τον νεοθωμανισμό, παντουρκισμό, πανισλαμισμό.
Ο σχεδιασμός, η εμμονή εις το σκοπό και η ευλαβική τήρηση των προγραμμάτων από πλευράς των γειτόνων, έχει καταφέρει τη στιγμή που μιλάμε να δημιουργήσει την εξής κατάσταση:
- Περίπου 190 F-16 με Link16 και άλλα 40 χωρίς, 35 από τα οποία όμως (Block 30) πρόκειται να εκσυγχρονιστούν με το πρόγραμμα Ozgur (ελευθερία),
- 4 ιπτάμενα Radar E-7T
- 7 ιπτάμενα tanker που βρίσκονται σε διαδικασία εκσυγχρονισμού
- Περί τα 200 (συνεχώς αυξανόμενα σε αριθμό) οπλισμένα μη επανδρωμένα (TB-2,ANKA, Aksungur, Akinci ) που δρουν σε δικτυοκεντρικό περιβάλλον,
- 12 αεροσκάφη ναυτικής συνεργασίας / ναυτικών επιχειρήσεων (6 CN-35 / 6 P72)
- 1 πλοίο αμφιβίων επιχειρήσεων με Link16
- Τουλάχιστον 9 φρεγάτες και 4 κορβέτες με Link16 ( ερωτηματικό για τις Yavuz Class και τις μη εκσυγχρονισμένες Gabya) και ως το 2026 12 φρεγάτες και 4 κορβέτες,
- 9 ΤΠΚ νέας ναυπηγήσεως
- Ως το 2028, 6 υποβρύχια Type 214,
- Ως το 2025 / 2026 με ένα πλήρως διαλειτουργικό – διασυνδεδεμένο Αντιαεροπορικό Πλέγμα από Oerlikon, Korkut, Sungur, Hisar A+ / O+ / U , S-400
- Πλήθος βλημάτων cruise (Cakir, Atmaca, SOM-J κλπ) από επάκτιες και εναέριες πλατφόρμες
- Πλήθος μη επανδρωμένων ταχυπλόων (Ulaq, MARLIN, MIR) με δυνατότητα παραγωγής 50 τεμαχίων (Ulaq) κατ’ έτος με δυνατότητα να επιχειρούν σε αγέλες,
- Σχεδιασμό 10 OPVs μεγέθους κορβέτας (Hisar Class)
- Συστήματα ηλεκτρονικού πολέμου σε διάφορες πλατφόρμες (επίγειες, επάκτιες, θαλάσσιες, εναέριες)
- Δορυφορικά συστήματα παροχής πληροφοριών
Γίνεται λοιπόν εύκολα κατανοητό ότι ΓΕΕΘΑ και ΓΕΕΦ (στο εξής θα αναφέρονται ως Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις ΕΕΔ), θα κληθούν να επιχειρήσουν σε ένα υπερκορεσμένο περιβάλλον, με τις Μονάδες Επιφανείας (Μ.Ε) του ΠΝ να παρουσιάζουν έντονη υστέρηση στην διασυνδεσιμότητα / διαλειτουργικότητα και την ανθεκτικότητα / επιβιωσιμότητα ενώ σε σχέση με την προηγούμενη δεκαετία – δεκαπενταετία θα πρέπει να καλύψουν πολλαπλάσιο έργο.
Ορθότητα αποφάσεων και ανθεκτικότητα Ηγεσιών:
Δυστυχώς, οι Στρατιωτικές Ηγεσίες ανέκαθεν παρουσιάζουν μειωμένη ανθεκτικότητα στις πολιτικές πιέσεις και συνηγορούν σε λάθος αποφάσεις με αρνητικό Επιχειρησιακό Αποτύπωμα οι οποίες συνδυαστικά δημιουργούν έναν Γόρδιο Δεσμό που ψάχνει έναν νέο Μέγα Αλέξανδρο για να τον κόψει.
Τραγικά λάθη όπως ο μη εκσυγχρονισμός όλων των φρεγατών S, η αποδοχή μη απόκτησης των 6 Fremm, ο μη εκσυγχρονισμός μέσης ζωής των ΜΕΚΟ που πλέον θα μετατραπεί (αν υλοποιηθεί) σε εκσυγχρονισμό τέλους ζωής, η μη έγκαιρη προμήθεια τορπιλών βαρέως τύπου, αλλά και η σκανδαλώδης απόφαση για τον εκσυγχρονισμό των P-3 που τα ακούμε αλλά δεν τα βλέπουμε, βαραίνουν ΚΑΙ την ηγεσία του Πολεμικού Ναυτικού εκτός από την Πολιτική (ηγεσίες ΠΑ και ΣΞ έχουν υποπέσει σε ανάλογα σφάλματα, αλλά το θέμα της ανάλυσης είναι το ΠΝ).
Και για να προλάβουμε τις κακοπροαίρετες κριτικές, το πως λειτουργεί η Στρατιωτική Ηγεσία είναι καθορισμένο από τους Στρατιωτικούς Κανονισμούς και τους άγραφους νόμους. Εάν κάποιος διαφωνεί με συγκεκριμένη απόφαση του προϊστάμενου κλιμακίου, συντάσσει υπηρεσιακή αναφορά στην οποία κρούει τον κώδωνα του κινδύνου και σε περίπτωση που δεν εισακουστεί είναι υποχρεωμένος να στηρίξει την απόφαση της Ηγεσίας, διαφορετικά παραιτείται.
Και από την αντίθετη κατεύθυνση (από πάνω προς τα κάτω) αν μια προϊστάμενη αρχή έχει λάβει συγκεκριμένη απόφαση και επισημάνει ότι υπάρχουν υφιστάμενα κλιμάκια που δεν υλοποιούν τις διαταγές και κατευθύνσεις, ανακοινώνει έκτακτες κρίσεις και κρίνει αποστρατευθέντες τους «ανυπάκοους» ή περιμένει τον Μάρτιο τις τακτικές.
Καταστάσεις διαρροής πληροφοριών και προσεταιρισμός μέσων ενημέρωσης από την εκάστοτε πλευρά προκειμένου να δολοφονηθούν χαρακτήρες εκατέρωθεν, αλλά πάντοτε στην πλάτη της Πατρίδας και των πληρωμάτων της ά γραμμής, είναι κατακριτέες και πρέπει να πατάσσονται αμέσως. Στο κάτω κάτω της γραφής ουδείς αναντικατάστατος. Και στο τέλος της ημέρας, έχουμε σημαντικότερα προβλήματα να ασχοληθούμε ως Έθνος, από τις εγωπάθειες των Ανωτάτων.
Η Νέα Δομή Δυνάμεων:
Η νέα Δομή Δυνάμεων που εγκρίθηκε από την Πολιτική και Στρατιωτική Ηγεσία προβλέπει για τις μονάδες επιφανείας εως και το 2034: 12 Φρεγάτες, 6 κορβέτες και 12 ΤΠΚ.
Προ τριετίας (2020) ξεκίνησε ένας άτυπος διαγωνισμός (αν μπορούμε να τον ονομάσουμε έτσι) για την προμήθεια 4 φρεγατών γενικής χρήσεως (ΦΓ ΓΧ) στον όποιο αγκιστρώθηκε και ο εκσυγχρονισμός των ΜΕΚΟ και η ανάσταση των ναυπηγείων, και ζητήθηκε λύση πακέτο.
Φυσικά και δεν τελεσφόρησε το πρόγραμμα πακέτο, με αποτέλεσμα τρία χρόνια αργότερα να αυτομαστιγωνόμαστε και να αναζητούμε λύση. Βέβαια, επειδή όπως έχουμε ξαναπεί ο Θεός είναι Έλληνας, το Αμερικανικό εμπάργκο τσάκισε τους σχεδιασμούς της Τουρκικής Αεροπορίας (ΤΗΚ) και του Τουρκικού Ναυτικού (TDK) και σε συνδυασμό με την ταχύτητα των γαλλικών ναυπηγείων έδωσε στο ΠΝ το φιλί της ζωής, εξασφαλίζοντάς του έτσι ότι δεν θα χάσει την κούρσα, καθώς πολύ απλά το Anadolu παρέμεινε σκέτο φόρο (αεροπλανοφόρο χωρίς αεροπλάνα) και οι I-Class καθυστερούν ως το 2025 / 2026 όταν οι πρώτες «ΚΙΜΩΝ» θα βρίσκονται στην Ελλάδα.
Έχουν οι LCS θέση στη νέα Δομή Δυνάμεων;
Θα μπούμε κατευθείαν στο ψητό. Οι LCS στην διαμόρφωση που υπηρετούν αυτή τη στιγμή στο USN:
- Διασυνδεσιμότητα / διαλειτουργικότητα :
Υπερτερούν από οποιαδήποτε μονάδα υπηρετεί την παρούσα φάση σε Ελλάδα και Κύπρο με το TRS-3D ή TRS-4D Radar και τα Link11/16/22(;) που φέρουν και είναι εφάμιλλες με τις πιο σύγχρονες τουρκικές .
- Δυναμική προσαρμοστικότητα:
Σημαντικό στοιχείο πολλαπλασιαστής ισχύος η ύπαρξη πίσω «γλίστρας» για ελαστικές λέμβους Ειδικών Δυνάμεων και η δυνατότητα για 2 ελικόπτερα και 1 Μη Επανδρωμένο ή το αντίστροφο (δυστυχώς όμως ούτε τόσα ΕΠ διαθέτει το ΠΝ, ούτε μη επανδρωμένα. Θα υπάρχει ωστόσο η δυνατότητα). Η δυνατότητα εναλλαγής μεταξύ διαμορφώσεων διαφόρων αποστολών εκτιμούμε ότι ποτέ δεν πρόκειται να υλοποιηθεί από το ΠΝ καθώς απαιτεί ένα διαφορετικό «στήσιμο» Εφοδιαστικής Αλυσίδας που ούτε το USN δεν μπόρεσε να αντέξει.
- Υψηλή ανθεκτικότητα / επιβιωσιμότητα / φονικότητα
α. Η πέτρα του σκανδάλου, καθώς ένα πλοίο που μένει μεσοπέλαγα τι είδους επιβιωσιμότητα μπορεί να έχει;
Ακούστηκαν απόψεις ότι δεν είναι ανάγκη στο ΠΝ να πλέουν με 47 kn/h αλλά κάτω των 30 που το πρόβλημα δεν εμφανίζεται. Αν είναι έτσι για μας ενοχλούν οι ΚΙΜΩΝ με τους 27 kn ;
Ας υποθέσουμε όμως ότι με 10 εκ. $ ανά σκάφος (με βάση τα δημοσιεύματα), το πρόβλημα λύνεται, καθώς αν δεν επιλυθεί η συζήτηση σταματάει πριν καν αρχίσει αφού οι LCS θα υπολείπονται ακόμη και του Θωρηκτού Αβέρωφ εν έτει 2023 (υπενθυμίζουμε ότι Μπάρμπα Γιώργης έφτασε Θεσσαλονίκη πρόσφατα).
Κάποια δημοσιεύματα που κυκλοφόρησαν προ καιρού ότι LCS διέπλευσαν επιτυχώς τον Ατλαντικό, παρακαλούμε να κατέβουν καθώς είχε ακριβώς το ίδιο επιτύχει το Εύδρομο «ΝΑΥΑΡΧΟΣ ΜΙΑΟΥΛΗΣ» πριν 123 χρόνια με Κυβερνήτη τον Παύλο Κουντουριώτη.
β. Με το RAM / Sea RAM τοποθετούνται στην ίδια κλίμακα επιβιωσιμότητας εναντίον εισερχομένων βλημάτων με τις Super Vita, ακριβώς κάτω από τις ΜΕΚΟ και τις ΕΛΛΗ και ΛΗΜΝΟΣ με τα διπλά Phalanx και τους Sea Sparrow. Σίγουρα πάντως ανώτερες από τις υπόλοιπες S και τις Combattante II και ΙΙΙ. Σε περίπτωση τοποθέτησης ενός 8πλού ΜΚ41 για 32 ESSM II, τότε αυτομάτως ξεπερνούν όλες τις διαθέσιμες μονάδες και θα υπολείπονται μόνο των ΚΙΜΩΝ. Υπενθυμίζουμε ότι τα πλοία επιχειρούν σε ομάδες μάχης και όχι κατά μόνας.
γ. Σε περίπτωση που δεν φέρουν βλήματα Επιφανείας – Επιφανείας, θα υπολείπονται όλων των διαθέσιμων, ακόμη και των Combattante II (!!!). Ακούστηκε η πρόταση να δαπανηθούν χρήματα μόνο για την επιδιόρθωση του προωστηρίου σκεύους και να «ντυθούν» με τα όπλα των S. Αν είναι έτσι για μας ενόχλησε η ίδια πρόταση που είχε γίνει για τις Gowind;
Όμως σε περίπτωση που παραληφθούν με τους 8 NSM ανά σκάφος, τότε στον τομέα αυτό θα είναι ανώτερες και από τις ΚΙΜΩΝ καθώς θα είναι τα πρώτα σκάφη στην Ελληνοτουρκική αρένα που θα φέρουν υπερηχητικά βλήματα Επιφανείας – Επιφανείας/Εδάφους. Υπενθυμίζεται πως οι ΗΠΑ έχουν απαντήσει θετικά για την αποδέσμευση NSM στο LOA για τον εκσυγχρονισμό των ΜΕΚΟ.
Αν πάλι χάριν οικονομίας επιλεγεί να τοποθετηθούν επ’ αυτών οι Harpoon από τις φρεγάτες που θα αποσυρθούν, τότε τα πλοία θα υπολείπονται μόνο των ΚΙΜΩΝ.
Γενικά όμως το ΠΝ θα υστερεί του Τουρκικού, καθώς I-Class, MEKO Track II AUP και Ada θα φέρουν από 16 πυραύλους που σε συνδυασμό με τις επάκτιες συστοιχίες Atmaca / Cakir, τους Atmaca από τα Ulaq και τους Atmaca / Cakir / SOM J από τα ΜΕΑ το βληματικό ισοζύγιο γέρνει ξεκάθαρα υπέρ των ΤΕΔ.
δ. Στον τομέα του κύριου πυροβόλου, με το Mk.110 των 57χιλ της ΒΑΕ θα υπολείπονται από όλα τα διαθέσιμα πλοία με πρώτα τις ΜΕΚΟ των 127χιλ, τις Combattante III και τις ΕΛΛΗ και ΛΗΜΝΟΣ με τα διπλά 76άρια και έπειτα όλα τα υπόλοιπα. Αν δεν μας ενοχλεί το 57άρι γιατί μας ενοχλεί το 76άρι των ΚΙΜΩΝ;
ε. Αναλόγως της διαμόρφωσης (αν φέρει ΜΚ41) φέρει και 1 ή 2 30 mm Mk44 Bushmaster I. Εξαιρετικά πυροβόλα. Οι ανοικτές πηγές αναφέρουν πως το πυροβόλο μπορεί να φέρει βλήματα τύπου MK310 (Air Burst) αλλά δυστυχώς δεν κατορθώσαμε να βρούμε πηγή που να αναφέρει ξεκάθαρα αν το πυροβόλο είναι διασυνδεδεμένο με το Σύστημα Μάχης προκειμένου να λειτουργεί ως μέρος της Α/Α άμυνας του πλοίου. Αν κάποιος φίλος έχει την πληροφορία ας μας ενημερώσει.
Είναι σχεδιασμένο να μπορεί να φέρει και βλήματα AGM-114B Longbow Hellfire, βλήματα με οριακά μεγαλύτερο βεληνεκές από τους L-UMTAS των Ulaq και των Burak, Κάτι που θα κατατάξει τις LCS στην κορυφή μαζί με τα MARK V της ΔΥΚ με τους Spike LR κάτω από τις κανονιοφόρους με τους Naval Spike NLOS.
Η απειλή για τον Στόλο που έχει αρχίσει να ρίχνει τη σκιά της και προέρχεται από τα τουρκικά μη επανδρωμένα ταχύπλοα, θα πρέπει να προσεχθεί ιδιαιτέρως, ίσως και με εμπλοκή των Αμφιβίων Μοιρών ως κυνηγούς αυτών.
στ. Η μεγάλη έλλειψη – ανεπάρκεια όμως επισημαίνεται στον ανθυποβρυχιακό πόλεμο. Εκεί το πλοίο θα είναι εφάμιλλο των ΤΠΚ οι οποίες είναι πλήρως εκτεθειμένες. Δεν θα πρέπει να λησμονείται πως μέχρι το 2026 το TDK θα διαθέτει 6 Type 214 και κατά πάσα πιθανότητα έναν πολύ μεγάλο αριθμό Ulaq / MARLIN / MIR με τορπίλες . Κατά συνέπεια, η ανεπάρκεια στον τομέα αυτό είναι κομβικής σημασίας.
Μόνο με ελικόπτερα δεν διεξάγεις ανθυποβρυχιακές επιχειρήσεις καθώς τα ελικόπτερα καταρρίπτονται ή πολύ απλά λόγω καιρικών συνθηκών δεν πετούν.
Απόψεις που προσπαθούν να υποβαθμίσουν την ανεπάρκεια αυτή λέγοντας ότι οι LCS θα αναπτύξουν την μέγιστη ταχύτητα και θα αποφύγουν τις τορπίλες είναι ίσης αξίας με ιστορίες για ερυθρόδερμους στην άγρια δύση. Αν είναι έτσι, γιατί μας ενοχλούν οι ντιζελοκινητήρες των ΚΙΜΩΝ τη στιγμή που ο ανθυποβρυχιακός εξοπλισμός της κλάσης είναι παγκοσμίου επιπέδου;
ζ. Αφήσαμε τελευταία τα αντίμετρα και το ECM, συστήματα που είναι ήδη επιχειρησιακά με τα πλοία. Πάντως όταν οι LCS είχαν προταθεί στο ΠΝ ως MMSC προτάσσονταν και το EWS των Ισραηλινών. Λογικά, WBR-2000 και Terma A/S SKWS decoy system είναι αποτελεσματικότερα από ό,τι υπηρετεί τη στιγμή αυτή στο ΠΝ.
Γενικές σκέψεις:
1. Το πιο στενάχωρο γεγονός είναι το υπερβολικά μεγάλο ποσοστό εσφαλμένων αποφάσεων από τις Ελληνικές Ηγεσίες σε σχέση με τις αντίστοιχες τουρκικές.
Συγκρίνοντας τους σχεδιασμούς των δύο αντίπαλων ναυτικών την τελευταία 20ετία, από τη μια παρατηρούμε οτι οι 6 Fremm Αεράμυνας Περιοχής (φρεγατάρες με όλη τη σημασία της λέξεως) μετατράπηκαν σε 4 ΦΓ ΓΧ, οι οποίες μετέπειτα έγιναν 4 + 2 κορβέτες και στο τέλος έγιναν 3+1 ΦΓ ΓΧ και 4 Κορβέτες, αμέσως μετά έγιναν 3+1 ΦΓ ΓΧ και 3+1 κορβέτες και φτάσαμε προσφάτως οι κορβέτες να αγνοούνται και να επανέρχονται στη συζήτηση τα Παράκτια Περιπολικά που αργότερα εξοπλίστικαν και έγιναν σχεδόν ΦΓ, μετά εξοπλίστικαν με 3 κελιά επιπλέον και έγιναν ΦΓ και μετά μετατράπηκαν σε κορβέτες για να επανέλθουν ξανά ως παράκτια περιπολικά που με 600 εκατ. $ (για 4 πλοία) μπορούν να ονομαστούν κορβέτες.
Υπήρξε μάλιστα Ναύαρχος εν αποστρατεία που έγραψε σε μεγάλο διαδικτυακό μέσο του χώρου (που υποστήριξε την υποψηφιότητα εντόνως), πως οι LCS ήταν εξαρχής σχεδιασμένο να αποτελέσουν τις κορβέτες της Νέας Δομής Δυνάμεων.
- Αν είναι έτσι γιατί συμμετείχαν στον “διαγωνισμό” των φρεγατών ρε παιδιά και χάσαμε πολύτιμο χρόνο;
- Κι αν πάλι είναι έτσι, γιατί ζητήσαμε προσφορά για Gowind και Doha και χάσαμε 1,5 χρόνο;
- Και στο τέλος της ημέρας αν ήταν εξαρχής σχεδιασμένο οι LCS να αποτελούν τις κορβέτες της Νέας Δομής Δυνάμεως, γιατί σκίζαμε τα ιμάτιά μας και ξιφουλκούσαμε υπέρ των εγχώριων ναυπηγίων και μας ενοχλεί που οι ΚΙΜΩΝ χτίζονται στο εξωτερικό;
Στην άλλη πλευρά του Αιγαίου με τις ατέλειωτες ακτές (εμείς δεν έχουμε ταμπού), η χερσαία ασιατική βαρβαρική χώρα τα τελευταία 20 χρόνια έχει ρίξει στο νερό:
- 1 αεροπλανοφόρο / ελικοπτεροφόρο
- 4 κορβέτες
- 1 ΦΓ ΓΧ
- Ενα OPV με μεγέθος κορβέτας
- 2 υποβρύχια Type 214
Και συνεχίζει ακάθεκτη εφαρμόζοντας την αρχή του Πολέμου: “ Εκλογή Σκοπού και Εμμονή εις Αυτόν ”. Ευτυχώς που δεν είναι ναυτική χώρα…
2. Δυστυχώς το μοναδικό ναυπηγικό πρόγραμμα που τρέχει είναι αυτό των ΚΙΜΩΝ και δυστυχώς θα πρέπει να βρούμε πλώρες που να μπορούν να πολεμήσουν. Το μεγάλο ερώτημα που πλανάται είναι αν η πιθανή απόκτηση των LCS θα παγώσει την ναυπήγηση κορβετών.
Το ζήτημα είναι πολυπαραγοντικό και σίγουρα κάποιος που δεν γνωρίζει την πραγματική κατάσταση του Στόλου υπάρχει πιθανότητα να υποπέσει σε λάθος πρόταση. Έχουν οι S πρόβλημα με τη συντήρηση λόγω έλλειψης ανταλλακτικών; Μόνο τα Επιτελεία το γνωρίζουν.
3. Διαδόθηκε η φήμη περί απόκτησης Ticonderoga (2 ή 1+1). Θα δείξει. Πάντως όσο παλιά και να είναι τα πλοία αυτά, δεν είναι παλαιότερα ούτε από τις S, ούτε από τις πρώτες ΜΕΚΟ.
4. Οι δηλώσεις περί “απομείωσης της κυριαρχίας όπως αυτή τη γνωρίζουμε σήμερα” ισχύουν; Διότι μικρότερη κυριαρχία θα σημαίνει και ανάγκη για ένα μικρότερο ναυτικό και αεροπορία, οπότε δυστυχώς θα πάνε περίπατο και τα συνθήματα μεγάλη Ελλάδα = μεγάλο ναυτικό και οι Νέα Δομή Δυνάμεων και ξανά η Κύπρος θα κείται μακράν και στο τέλος της ημέρας ας μείνουμε με τις 3 ΚΙΜΩΝ δεν χάλασε κι ο κόσμος.
Προτεινόμενη λύση :
Κατά την άποψή μας μια λύση που θα προέβλεπε:
την ενεργοποίηση της option για την 4η FDI ( οι οποίες θα αντικαταστούσαν σταδιακά τις μη εκσυγχρονισμένες S),
την υλοποίηση του προγράμματος 3+1 κορβετών με αμερικανικούς πυραύλους και COMBATSS-21 ή TACTICOS ναυπηγημένες σε ελληνικά ναυπηγεία και
απόκτηση 4-6 LCS ( με λυμένο το πρόβλημα της πρόωσης) με τα όπλα των Combattante II / ΙΙΙ ,
εκσυγχρονισμό των ΜΕΚΟ με τα ίδια συστήματα με τις LCS,
θα εξασφάλιζε μια αρκετά μεγάλη ανανέωση του Στόλου με υψηλό βαθμό ομοιοτυποίας, ο οποίος θα είχε πιάσει τις οροφές της νέας δομής (4 ΚΙΜΩΝ, 4 ΜΕΚΟ, 4-6 S Aup, 4 Κορβέτες, 7 S.V, 4-6 LCS) σε ορίζοντα 5 ετίας, αποφασίζοντας στον χρόνο αυτό για τον αντικαταστάτη των S και πάει λέγοντας.
Με την πρόταση αυτή το ΠΝ θα μπορούσε να παρατάξει 4 ΦΓ ΚΙΜΩΝ σαφώς ανώτερες των τουρκικών, 4 ΜΕΚΟ AUP εφάμιλλες των τουρκικών, 4 S που θα υστερούσαν και θα ήταν τα επόμενα πλοία που θα αντικαθιστούνταν, 4 κορβέτες καλύτερες των Ada, και 7 + (4-6) ΤΠΚ (LCS) ανώτερες των τουρκικών.
*Απόφοιτος ΣΣΕ / ΕΚΠΑ
Υπ. Διδάκτορας Γεωπολιτικής ΕΚΠΑ