Ακολουθήστε μας στα Social Media:
Γράφει ο Θεόδωρος Νικολοβγένης
Απόφοιτος ΣΣΕ / ΕΚΠΑ
Υπ. Διδ. Γεωπολιτικής ΕΚΠΑ
Παραμένω σταθερός και αδιάλλακτος στο στόχο της Απελευθέρωσης και μόνο, γιατί έτσι είναι το σωστό και γιατί οι Έλληνες πήγαν μπροστά μόνο με τα μεγάλα ΟΧΙ.
Μην μου στέλνετε μηνύματα με δηλώσεις προσωπικοτήτων που μετακινήθηκαν από την Απελευθέρωση (1η Κυριακή) σε κάποιον από τους 2 finalist (2η Κυριακή), προκειμένου να αλλάξω άποψη.
Δεν είμαι εξαρτώμενος κανενός και δεν υπάρχει περίπτωση να επηρεαστώ από τον οποιοδήποτε, διότι ακολουθώ την φωνή της συνειδήσεως μου και το παράδειγμα των 17χρονων που κρεμάστηκαν φωνάζοντας “Ζήτω η Ένωση”.
Εμένα ψευτοδιλήμματα του τύπου “ψήφισε τον έναν για να μην βγει ο άλλος” μόνο αηδία μπορούν να μου προκαλέσουν. Είναι σαν να με ρωτάς με ποιον τρόπο θέλω να πεθάνω. Με αποκεφαλισμό ή πυροβολισμό. Θα σου πω το 2ο που είναι ακαριαίο, αλλά δεν αλλάζει το αποτέλεσμα, καθώς και πάλι πεθαμένος θα είμαι.
Είμαι σταθερά προσηλωμένος στην άποψη ότι ο Ελληνισμός δεν ανήκει ούτε στην Ανατολή, ούτε στη Δύση γιατί πολύ απλά, ο Ελληνισμός είναι αυτός που καθορίζει ποια είναι η Ανατολή και ποια η Δύση. Αυτομάτως λοιπόν αυτό με καθιστά ενάντιο του ισοπεδωτισμού που προέρχεται από τη “δύση” και της επιρροής μέσω της Ορθοδοξίας που προέρχεται από τη Ρωσία ( για λεπτομέρειες μπορείτε να αποταθείτε στους Κολοκοτρωναίους στους πύργους της Καστάνιτσας και τον Καραβαγγέλη 100 χρόνια αργότερα).
Ο Ελληνισμός γεννήθηκε και μεγαλούργησε στην περιοχή από την οποία δεν μετακινήθηκε ποτέ, ούτε καν στους μεγάλους αποικισμούς ή την εποχή του Αλεξάνδρου του Μεγάλου. Κράτησε το κέντρο βάρους του σταθερό επί 10.000 χρόνια και έτσι θα πρέπει να συνεχίσει να συμβαίνει.
Το Ελληνικό κρηπίδωμα (Ελλάδα – Κύπρος) είναι αυτό που έχει φρενάρει και συνεχίζει να φρενάρει τις βαρβαρικές ορδές της Ανατολής.
Πρέπει να αναλάβουμε το ρόλο αυτόν ξανά και για αυτό υποστηρίζω την πρόσδεση στην υπερδύναμη που τρέχει το μοντέλο που ανακαλύψαμε εμείς από την Αθηναϊκή Συμμαχία ως και την Αυτοκρατορία μας (της Κωνσταντινουπόλεως), το μοντέλο της Ναυτικής (αεροναυτικής πλέον) κυριαρχίας, χωρίς συναισθηματισμούς και χωρίς διπλωματικές ανιδιοτέλειες.
Το παιχνίδι με τους μογγόλους είναι ένα zero sum game και για αυτό θα πρέπει συνεχώς να αφαιρούμε Γεωπολιτικό / Γεωστρατηγικό δυναμικό από αυτούς και να το αναλαμβάνουμε εμείς.
Με βάση αυτό, και με βάση την γεωπολιτική μετατόπιση της Τουρκίας προς τα ανατολικά, η αξία της Κύπρου επανέρχεται στο προσκήνιο. Στην παρούσα χρονική συγκυρία, οι γεωπολιτικές καραμπόλες μας επιτρέπουν να παίξουμε μπάλα και να άρουμε τα αποτελέσματα των λαθών του παρελθόντος, χωρίς επιπλέον κόστος.
Στις παρούσες εκλογές είχαμε μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία να βγάλουμε την ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ από τη σφαίρα της γραφικότητας και να ξανασηκώσουμε κεφάλι, θέτοντας το Κυπριακό στην πραγματική του υπόσταση, ως ζήτημα Εισβολής, Κατοχής και Εθνοκάθαρσης.
Πετύχαμε το πρώτο. Πλέον μιλάμε ανοιχτά για ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ και αυτό οφείλεται στην υποψηφιότητα του Γιώργος Κολοκασίδης που παρουσίασε μια υποψηφιότητα σοβαρή, μετρημένη, χωρίς χρέη κι εξαρτύσεις.
Αποτύχαμε στο 2ο, καθώς οι κομματικοί μηχανισμοί λειτούργησαν και για αυτό οι 4 πρώτοι υποψήφιοι που υποστηρίζονταν από κόμματα έλαβαν αθροιστικά 94% (!!!). Υπό αυτήν την έννοια, η συζήτηση για την ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΔΕΝ απέτυχε. Απλά τα κόμματα μαντρώσανε τα πρόβατα.
Εύχομαι στον επόμενο Πρόεδρο (οποίος κι αν είναι) να μπει ελευθερωτής στην Κερύνεια του Πράξανδρου και του Κηφέα. Θα με βρει κι εμένα δίπλα του, ΑΛΛΑ μην μου ζητάτε να ψηφίσω ΔΔΟ. Καλύτερα να μου κοπεί το χέρι.
Είθε ο Θεός της Ελλάδος να μας λυπηθεί, καλή Απελευθέρωση.