Κάτι δεν πάει καλά με την αναφορά του φιλτάτου Ναυάρχου. Ίσως κάτι άλλο εννοεί και υπάρχει μία νότα υπερβολής. Ας κάνουμε μια αναδρομή:
Μετά τα Ίμια, αγοράσαμε 50+10 F-16 Block 52+, καθώς και 15 καινούργια Mirage 2000-5, ενώ αναβαθμίσαμε 10 παλαιά Mirage 2000 σε -5. Η απόφαση ελήφθη στο περιβόητο ΚΥΣΕΑ του 1999, όπου η ΠΑ και ο Άκης μπήκαν με εισήγηση για 36 F-15 H(ellenic) και κατέληξε με τα προαναφερθέντα (ευτυχώς, κατά την ταπεινή μου γνώμη). Όσον αφορά τα συστήματα αυτοπροστασίας (ΣΑ), τα μεν -5 θα έφεραν το ICMS Mk3, ενώ για τα 52+ ο Άκης προκήρυξε διαγωνισμούς στους οποίους συμμετείχαν η Raytheon με το ASPIS II, οι Ισραηλινοί εκπροσωπούμενοι από την ΕΑΒ (εάν ενθυμούμαι ορθώς) και (υποτίθεται) οι Γάλλοι με το ICMS Mk3. Βέβαια, το θέμα “σύστημα αυτοπροστασίας” δεν είναι τόσο απλό, καθώς αυτό αποτελείται από πολλά και διάφορα υποσυστήματα, ενδείκτες και control panel στο πιλοτήριο, καλωδιώσεις και κεραίες, σε διάφορα σημεία του αεροπλάνου, ενώ απαιτείται αγαστή συνεργασία με τον υπολογιστή του αεροπλάνου αλλά (κυρίως) ηλεκτρομαγνητική συμβατότητα με ραντάρ, συστήματα ραδιοναυτιλίας, ασυρμάτους και λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις. Επομένως, είναι λίγο περίεργο να καλούνται διάφοροι σε διαγωνισμό, ενώ το F-16 ήταν έτοιμο να δεχτεί το ASPIS II.
Είναι γνωστά τα προβλήματα που αντιμετώπισε αρχικά το ICMS Mk3 στα Μ2000-5, στις δοκιμές που έγιναν το 2004 στην Ανδραβίδα. Τα οποία επιλύθηκαν το 2005, το 2006 έγιναν συμπληρωματικές δοκιμές που απέδωσαν καλώς (η σύμβαση των Μ2000-5 είναι η μοναδική που προέβλεπε επιχειρησιακές δοκιμές του ραντάρ και του ΣΑ) και το 2007 αρχίσαμε να παραλαμβάνουμε τα αεροπλάνα.
Αναφορικά με τα 52+, μετά από τους διαγωνισμούς, το 2003 υπογράψαμε εμπορική σύμβαση με την Raytheon, στην υλοποίηση της οποίας υπήρξαν προβλήματα, με αποτέλεσμα να ολοκληρωθεί μετά από πολλά χρόνια. Σήμερα βέβαια το ASPIS II δουλεύει πολύ καλά στα 52+/Adv., “στενοχωρώντας” τους απέναντι…
Αυτό που λέει ο Ναύαρχος ίσως αναφέρεται σε κάποια παλαιότερη προσπάθεια πίεσης των Αμερικανών ή των Γάλλων, με σκοπό να επισπεύσουν τις ενέργειές τους.
Κάτι δεν πάει καλά με την αναφορά του φιλτάτου Ναυάρχου. Ίσως κάτι άλλο εννοεί και υπάρχει μία νότα υπερβολής. Ας κάνουμε μια αναδρομή:
Μετά τα Ίμια, αγοράσαμε 50+10 F-16 Block 52+, καθώς και 15 καινούργια Mirage 2000-5, ενώ αναβαθμίσαμε 10 παλαιά Mirage 2000 σε -5. Η απόφαση ελήφθη στο περιβόητο ΚΥΣΕΑ του 1999, όπου η ΠΑ και ο Άκης μπήκαν με εισήγηση για 36 F-15 H(ellenic) και κατέληξε με τα προαναφερθέντα (ευτυχώς, κατά την ταπεινή μου γνώμη). Όσον αφορά τα συστήματα αυτοπροστασίας (ΣΑ), τα μεν -5 θα έφεραν το ICMS Mk3, ενώ για τα 52+ ο Άκης προκήρυξε διαγωνισμούς στους οποίους συμμετείχαν η Raytheon με το ASPIS II, οι Ισραηλινοί εκπροσωπούμενοι από την ΕΑΒ (εάν ενθυμούμαι ορθώς) και (υποτίθεται) οι Γάλλοι με το ICMS Mk3. Βέβαια, το θέμα “σύστημα αυτοπροστασίας” δεν είναι τόσο απλό, καθώς αυτό αποτελείται από πολλά και διάφορα υποσυστήματα, ενδείκτες και control panel στο πιλοτήριο, καλωδιώσεις και κεραίες, σε διάφορα σημεία του αεροπλάνου, ενώ απαιτείται αγαστή συνεργασία με τον υπολογιστή του αεροπλάνου αλλά (κυρίως) ηλεκτρομαγνητική συμβατότητα με ραντάρ, συστήματα ραδιοναυτιλίας, ασυρμάτους και λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις. Επομένως, είναι λίγο περίεργο να καλούνται διάφοροι σε διαγωνισμό, ενώ το F-16 ήταν έτοιμο να δεχτεί το ASPIS II.
Είναι γνωστά τα προβλήματα που αντιμετώπισε αρχικά το ICMS Mk3 στα Μ2000-5, στις δοκιμές που έγιναν το 2004 στην Ανδραβίδα. Τα οποία επιλύθηκαν το 2005, το 2006 έγιναν συμπληρωματικές δοκιμές που απέδωσαν καλώς (η σύμβαση των Μ2000-5 είναι η μοναδική που προέβλεπε επιχειρησιακές δοκιμές του ραντάρ και του ΣΑ) και το 2007 αρχίσαμε να παραλαμβάνουμε τα αεροπλάνα.
Αναφορικά με τα 52+, μετά από τους διαγωνισμούς, το 2003 υπογράψαμε εμπορική σύμβαση με την Raytheon, στην υλοποίηση της οποίας υπήρξαν προβλήματα, με αποτέλεσμα να ολοκληρωθεί μετά από πολλά χρόνια. Σήμερα βέβαια το ASPIS II δουλεύει πολύ καλά στα 52+/Adv., “στενοχωρώντας” τους απέναντι…
Αυτό που λέει ο Ναύαρχος ίσως αναφέρεται σε κάποια παλαιότερη προσπάθεια πίεσης των Αμερικανών ή των Γάλλων, με σκοπό να επισπεύσουν τις ενέργειές τους.