Δημοσιεύουμε ολόκληρη την ομιλία για τα Διδάγματα και το Νόημα της Εξόδου του Μεσολογγίου καθώς προχθές δεν πρόλαβε να ολοκληρωθεί:
” Καλησπερίζω την εκλεκτή παρέα από το ανατολικότερο άκρο του Ελληνισμού το ακρωτήριο Κάβο Γκρέκο , δηλαδή το ακρωτήριο των Ελλήνων. Σας ευχαριστούμε όλους για το χρόνο που διαθέσατε, ευχαριστούμε θερμώς τους προλαλήσαντες για τα τόσο ωραία που μας είπαν. Ευχαριστώ κι εσένα Δημήτρη για το βήμα που μας δίνεις και τον αγώνα που διεξάγεις μέσω των διαδικτυακών εκδηλώσεων που οργανώνεις.
Για τα επόμενα 30 με 35 λεπτά, θα προσπαθήσουμε να ανακαλύψουμε τα βαθύτερα Νοήματα της Εξόδου του Μεσολογγίου.
«Στον τάφο του κλεισμένο, το Μεσολόγγι,
σκέλεθρο, γυμνό, ξεσαρκωμένο,
δεν παραδίδει τα άρματα,
δεν γέρνει το κεφάλι…
Κρατεί για νεκροθάφτη του το Χρήστο τον Καψάλη.
Το ράσο του Δεσπότη του φορεί για σάβανό του
κι ως φλογερό μετέωρο πετά στον ουρανό του
και θάβεται ολοζώντανο…»!
Δίδαγμα 1 ον: Το Μεσολόγγι αποτελεί μία εκ των αποδείξεων ότι η Ελληνική Επανάσταση δεν ήταν ταξική επανάσταση, αλλά Θρησκευτική και Εθνική.
Τις τελευταίες δεκαετίες λαμβάνει χώρα μια προσπάθεια να μας πείσουν ότι η Επανάσταση του ’21, ήταν μια αντιγραφή της γαλλικής. Ότι η τάξη του φτωχού λαού ξεσηκώθηκε εναντίον των πλουσίων, η καταδυναστευμένη εργατιά εναντίον του κεφαλαίου κι άλλα τέτοια.
Σε όλους αυτούς, απαντούν οι πρωταγωνιστές του Αγώνα. Ο Μέγας Θοδωρής Κολοκοτρώνης στην ομιλία του στην Πνύκα είπε:
«όταν επιάσαμε τ΄ άρματα είπαμε πρώτα υπέρ Πίστεως και μετά υπέρ Πατρίδος».
Δεν απαντούν μόνο τα λόγια των πρωταγωνιστών, αλλά μιλούν και τα γεγονότα:
Αν η Επανάσταση ήταν ταξική, οι Μεσολογγίτες που λόγω των εμφυλίων διενέξεων έμειναν αβοήθητοι στην πολιορκία και γνώριζαν πως δεν υπήρχε ελπίδα, θα ενέδιδαν στις προτάσεις του Κιουταχή και του Ιμπραήμ.
Επτά φορές οι τούρκοι τους πρόσφεραν μεγάλα ποσά, τους πρόσφεραν αμνηστία, και μάλιστα οι τούρκοι δέχθηκαν τα πολεμικά σώματα των πολιορκημένων να φύγουν από το Μεσολόγγι με τα όπλα τους ( διότι για τους Μεσολογγίτες η τιμή των όπλων ήταν πάνω απ’ όλα).
Οι Μεσολογγίτες δεν δέχθηκαν τα χρήματα. Αυτό δεν είναι απόδειξη ότι ο αγώνας δεν ήταν ταξικός;
Ας έλθουμε λιγάκι στη θέση των πολιορκημένων. Διανύουμε σήμερα, τον 13ο μήνα των περιοριστικών μέτρων λόγω της πανδημίας. Μπορούμε πλέον έστω και στο ελάχιστο να αισθανθούμε την έννοια της λέξεως πολιορκημένος.
Οι Μεσολογγίτες έφευγαν το πρωί και δεν ήξεραν αν θα γυρίσουν το βράδυ. Κι όσοι γυρνούσαν το βράδυ στο σπίτι έβλεπαν τα παιδιά τους να πεθαίνουν στην κυριολεξία από την πείνα.
Χαρακτηριστικό το απόσπασμα από τους « Ελευθέρους Πολιορκημένους» του Δ.Σολωμού.
“ ….Απόψε, ενώ είχαν τα παράθυρα ανοιχτά για τη δροσιά, μία απ’ αυτές, η νεώτερη, επήγε να τα κλείσει, αλλά μία άλλη τής ειπε: “Όχι, παιδί μου· άφησε νά ΄μπει η μυρωδιά απο τα φαγητά· είναι χρεία να συνηθίσουμε”.
Κι έτσι λέγοντας εματάνοιξε το παράθυρο, και η πολλή μυρωδιά των αρωμάτων εχυνότουν μέσα κι εγιόμισε το δωμάτιο.Και η πρώτη είπε: “Και το αεράκι μας πολεμάει”.
Μία άλλη έστεκε σιμά εις το ετοιμοθάνατο παιδί της.
Και άλλη είπε χαμογελώντας, να διηγηθεί καθεμία τ’ ονειρό της…..”
Αλλά παρόλα αυτά δεν παραδόθηκαν.
Δε γνωρίζω πολλές ταξικές επαναστάσεις που υπέμεναν τόσα.
Και ξέρετε, οι Μεσολογγίτες δεν είχαν σκοπό να βγουν από την πόλη.
Και αυτή την Έξοδο την αποφάσισαν, μόνο αφού είχαν αρχίσει να λαμβάνουν χώρα, περιστατικά έστω και μεμονωμένα, κανιβαλισμού ανθρωπίνων πτωμάτων.
Επιπλέον, από το ρόλο του Μητροπολίτη Ρωγών Ιωσήφ του οποίου ο λόγος είχε ιδιαίτερη βαρύτητα, αλλά και από την ημέρα που οι πολιορκημένοι αποφάσισαν την Έξοδο (Κυριακή των Βαΐων), αποδεικνύεται αυτό που έλεγε ο Μέγας Κολοκοτρώνης.
” Υπέρ Πίστεως και Πατρίδος”.
Προσέξτε τους συμβολισμούς.
Την ημέρα που ο Ιησούς έμπαινε θριαμβευτικά στα Ιεροσόλυμα, οι Μεσολογγίτες έβγαιναν θριαμβευτικά από την πόλη.
Την παραμονή της Εξόδου εξομολογήθηκαν, συγχώρεσαν ο ένας τον άλλο και στο τέλος κοινώνησαν των Αχράντων Μυστηρίων.
Που είναι η ταξική επανάσταση; Δε διακρίνω καμία τέτοια.
Αυτό που διακρίνω είναι ότι πάντοτε το Θρησκευτικό είναι συνδεδεμένο με το Εθνικό.
Να θυμηθούμε την Αρχαία Ελλάδα; Πριν από τις μάχες, οι στρατηγοί ζητούσαν χρησμό.
Να θυμηθούμε την Πολιορκία της Πόλης και τον Ακάθιστο Ύμνο;
Αρά λοιπόν, ΔΙΔΑΓΜΑ ΕΞΟΔΟΥ ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΟΥ 1ο :
Ο Αγώνας δεν ήταν ταξικός, αλλά Θρησκευτικός και Εθνικός.
Δίδαγμα 2ον: Tο Mεσολόγγι αποτελεί μία εκ των αποδείξεων ότι οι επαναστάτες Έλληνες είχαν απόλυτη επίγνωση πως ήταν γνήσιοι απόγονοι των Αρχαίων και των Βυζαντινών Ελλήνων.
Ας παρατηρήσουμε αντιγραφές στη συμπεριφορά των Μεσολογγιτών από αντίστοιχες των προγόνων τους, δλδ την ιστορική συνέχεια:
- Θερμοπύλες 480 π.Χ: « Του Ξέρξου γράμψαντος πέμψον τα όπλα, αντέγραψε Μολών Λαβέ»
- Μεσολόγγι : Οι πολιορκητές, ζητούν από τη φρουρά να παραδώσουν τα κλειδιά της πόλης. Η φρουρά απαντάει: «Τα κλειδιά της πόλης είναι κρεμασμένα στις μπούκες των κανονιών». Ελάτε παρ’ τα δηλαδή.
Και μιας και μιλάμε για τις Θερμοπύλες, να αναφέρουμε το άλλο τεράστιο περιστατικό που επισκιάζεται δυστυχώς από το «Μολών Λαβέ» .
Όταν ο Λεωνίδας απάντησε το Μολών Λαβέ στον Ξέρξη, ο αγγελιαφόρος των Περσών είπε (σε ελεύθερη απόδοση) : «Ρε σεις λογικευτείτε. Είμαστε τόσοι πολύ που αν ρίξουμε τα βέλη μας θα κρύψουμε τον ήλιο».
Κι ο Διηνέκης απάντησε: « Καλύτερα. θα πολεμάμε στη σκιά ».
Διότι οι αρχαίοι Έλληνες πολεμιστές, κάτω από την πολύ βαριά χάλκινη περικεφαλαία, προκειμένου να προστατεύουν το κεφάλι φορούσαν ένα χοντρό μάλλινο σκούφο. Αντιλαμβάνεστε λοιπόν, πόσο υψηλές θερμοκρασίες δημιουργούνταν στο κεφάλι ενός μαχητή που πολεμούσε στον ήλιο.
Παρένθεση: Ο Διηνέκης ήταν ο υπαρχηγός του Λεωνίδα. Κανονικά, δεν επιτρέπονταν να βρίσκεται στις Θερμοπύλες, διότι όταν στη Σπάρτη συγκροτούνταν το σώμα των 300, επειδή όλοι ήξεραν πως αυτοί είναι τελειωμένοι, αποφάσισαν να αποτελείται από Σπαρτιάτες που είχαν τουλάχιστον ένα αρσενικό απόγονο, ώστε να συνεχίσει να υπάρχει η γενιά. Ο Διηνέκης, είχε 4 κόρες. Συμφώνησε λοιπόν με τη γυναίκα του, διότι δεν υπήρχε περίπτωση να επιτρέψει στον εαυτό του να μην πάει στις Θερμοπύλες, συμφώνησε λοιπόν με τη γυναίκα του, και έστειλε την υπηρέτριά τους να πει του Λεωνίδα πως ο γιος που είχε εκείνη, ήταν εξώγαμο του Διηνέκη. Και με αυτόν τον ελιγμό, ο Διηνέκης έλαβε μέρος στη Μάχη των Θερμοπυλών. Κλείνει η παρένθεση.
- Κι ο Διηνέκης λοιπόν, απάντησε: « Καλύτερα. θα πολεμάμε στη σκιά».
Παρατηρείται δλδ, μια ολική απαξίωση του κινδύνου, μια ολική απαξίωση του εχθρού σε συνδυασμό πάντοτε με ένα τρομερά έξυπνο χιούμορ.
- Κάποια στιγμή, οι Μεσολογγίτες συνέλαβαν έναν τούρκο αγγελιαφόρο και πάνω του βρήκαν ένα σημείωμα του Κιουταχή προς τον Αυστριακό Πρόξενο στη Ζακύνθο με τον οποίο διατηρούσε αλληλογραφία. Στο σημείωμα, ο Κιουταχής ευχαριστούσε τον πρόξενο , για τις πληροφορίες για την Επανάσταση που του έστελνε και ιδιαιτέρως τον ευχαριστούσε που του έστελνε τα τεύχη της εφημερίδας (Ελληνικά Χρονικά) που εξέδιδε ο φιλέλληνας Μάγερ στο Μεσολόγγι. Μάλιστα ο Κιουταχής τόνιζε στο σημείωμά του, ότι τον ενδιαφέρει να λαμβάνει ανελλιπώς τις εφημερίδες. Οι Μεσολογγίτες λοιπόν, όπως κι ο Διηνέκης, με ένα τρομερά έξυπνο χιούμορ αλλά και γεμάτοι απαξίωση, έστειλαν με αγγελιαφόρο δικό τους στον Κιουταχή με ένα μουλάρι φορτωμένο που του έγραφαν: « Μάθαμε ότι γυρεύεσαι δεξιά κι αριστερά για να εύρεις την εφημερίδα. Γιατί δε το ζήτησες από εμάς; Σου στέλνουμε όλα τα φύλλα, καθώς επίσης και κρασί να πιείς στην υγειά μας».
Να πάμε όμως και στο Βυζάντιο:
- Κωνσταντινούπολη, Απρίλιος του 1453: Ο Μωάμεθ ζητάει από τον Κωνσταντίνο Παλαιολόγο να του παραδώσει την Πόλη και ως αντάλλαγμα του προτείνει να τον κάνει ηγεμόνα της Χίου και να του εξασφαλίσει τους απογόνους. Η απάντηση γνωστή: « Το να σου παραδώσω την Πόλη δεν είναι ούτε δικαίωμα δικό μου, ούτε κανενός άλλου που κατοικεί σε αυτή. Αποφασίσαμε όλοι μαζί να πεθάνουμε και δε μας ενδιαφέρουν οι ζωές μας».
- Μεσολόγγι: Στην 1η πρόταση για παράδοση της πόλης με οικονομικά ανταλλάγματα, η φρουρά απαντά: ” ….. Η φρουρά αυτή δεν είναι ούτε εκείνη του Νεοκάστρου, ούτε εκείνη του Ναβαρίνου, ούτε είμαστε ραγιάδες. Είδατε τι επάθατε στο Ντολμά όλο που ήσαν 300 άνθρωποι. Είδατε κι εδώ παρομοίως, όπου το θάνατο ούτε τον συλλογίζονται παρά μόνο την τιμή ” .
Αρά λοιπόν, ΔΙΔΑΓΜΑ ΕΞΟΔΟΥ ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΟΥ 2ο :
Οι επαναστάτες Έλληνες είχαν απόλυτη επίγνωση της ιστορικής συνέχειας. Ξεκάθαρα, αντέγραφαν το ιστορικό παρελθόν. Ένα παρελθόν, που απαιτεί αν δε μπορείς να νικήσεις, να πέφτεις αλλά να μην ξεπέφτεις.
Οι 300 έπεσαν, αλλά δεν ξέπεσαν.
Ο Κωνσταντίνος ο Παλαιολόγος έπεσε, αλλά δεν ξέπεσε.
Οι Μεσολογγίτες έπεσαν , αλλά δεν ξέπεσαν.
Δίδαγμα 3ο: Η θυσία των Πολιορκημένων επηρέασε την παγκόσμια κοινή γνώμη η οποία απαίτησε πλέον από τις Μεγ. Δυνάμεις να δουν την Ελληνική Επανάσταση με άλλο μάτι. Και αυτό θα πρέπει εμείς οι σύγχρονοι να το έχουμε κατά νου.
Ο μέγας πολέμιος της Επανάστασης, ο Μέτερνιχ, στους αντιπροσώπους του Σουλτάνου που του ζήτησαν να πείσει τις Μεγ. Δυνάμεις να τον βοηθήσουν να καταστείλει την Επανάσταση, απάντησε: « Μέχρι τώρα, κάτι μπορούσα να κάνω. Πλέον μετά το Μεσολόγγι δε μπορώ να κάνω τίποτα». Εχει γυρίσει όλος ο Πλανήτης και τους θαυμάζει.
« …. Κι ο ουρανός καμάρωνε, κι η γη χειροκροτούσε ….»
Στο σημείο αυτό, θα πρέπει να σταθούμε. Την εποχή που οι Έλληνες αποφάσισαν να κάνουν την Επανάσταση, κυριαρχούσε η Ιερά Συμμαχία. Τι ήταν αυτή η Ιερά Συμμαχία. Ήταν μια συμφωνία μεταξύ των Μεγ. Δυνάμεων η οποία έλεγε, οποιοδήποτε επαναστατικό ή εν γένει πολεμικό κίνημα ξεκινούσε, θα καταστέλλονταν. Με λίγα λόγια, απαγορεύονταν οτιδήποτε θα διατάραζε την ειρήνη, το εμπόριο, τις λοιπές οικονομικές δραστηριότητες.
Εν μέσω λοιπόν αυτών των συνθηκών και ενάντια μιας αυτοκρατορίας, οι Έλληνες επαναστάτησαν.
«Ὅταν ἀποφασίσαμε νὰ κάμωμε τὴν Ἐπανάσταση, λέει ο Μέγας Κολοκοτρώνης, δὲν ἐσυλλογισθήκαμε οὔτε πόσοι εἴμεθα, οὔτε πὼς δὲν ἔχομε ἄρματα, οὔτε ὅτι οἱ Τοῦρκοι ἐβαστοῦσαν τὰ κάστρα καὶ τὰς πόλεις, οὔτε κανένας φρόνιμος μᾶς εἶπε «ποῦ πᾶτε ἐδῶ νὰ πολεμήσετε μὲ σιταροκάραβα βατσέλα», ἀλλὰ ὡς μία βροχὴ ἔπεσε εἰς ὅλους μας ἡ ἐπιθυμία τῆς ἐλευθερίας μας».
Είναι φοβερές οι συγκρίσεις με το σήμερα:
Έτσι δε μας λένε οι σημερινοί “φρόνιμοι”;
Μα τι θα πουν οι Ευρωπαίοι;
Μα οι Μεγ. Δυνάμεις θέλουν ησυχία.
Μα τώρα έχει κορονοιό.
Μα να κάνουμε θερμό επεισόδιο το καλοκαίρι και να μην έρθουν τουρίστες;
Μα να τα βάλουμε με την τουρκία που έχει ντρόουνς;
Κι όμως αυτοί τα έβαλαν με όλους. Οι Μεσολογγίτες πολεμούσαν εναντίον
” αραπιάς άτι, γάλλου νου, βόλι τουρκιάς, τοπ’ Άγγλου. Με πέλαγο μέγα “
Τα κατορθώματα των επαναστατών Ελλήνων ανάγκασαν τις κυρίες των Παρισίων να φορούν φορέματα που τα ονόμαζαν Λα Μπουμπουλίν, στα πιάτα να είχαν ζωγραφισμένη τη μορφή του Κανάρη, και για ντάμα στα τραπουλόχαρτα, είχαν τη μορφή της Μπουμπουλίνας, και τόσα άλλα trendy πραγματάκια.
Προπαντώς, τους ανάγκασαν να πάρουν το μέρος των Ελλήνων και να το χωνέψουν ότι θέλουν δε θέλουν η Ελλάδα θα ελευθερωθεί.
Αλλά και φέτος το καλοκαίρι έτσι δεν έγινε; Μετά την τρύπα 5*5 που άνοιξαν οι ναυμάχοι της φρεγάτας ΛΗΜΝΟΣ στην τούρκικη ΦΓ, το Hastag Επακούμβιση έγινε viral (που έλεγαν και οι αρχαίοι ημών πρόγονοι). Είδα με τα μάτια μου, tweet του διαδόχου των ΗΑΕ που έγραψε με λατινικούς χαρακτήρες τη λέξη επακούμβηση.
Πώς να το κάνουμε; Οι Ελληνικοί Αγώνες, επηρεάζουν όλο τον πλανήτη. Εμείς είμαστε πλανητικό μέγεθος.
Αλλά ακόμη κι από αυτό, φαίνεται η ηττοπάθεια των “φρόνιμων” που είπε ο Μέγας Κολοκοτρώνης. Τη ναυμαχία της ΦΓ ΛΗΜΝΟΣ, την ονόμασαν επακούμβηση. Ποια επακούμβηση αγαπητοί μου; Αυτή ήταν διακόρευση.
Αρά λοιπόν, ΔΙΔΑΓΜΑ ΕΞΟΔΟΥ ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΟΥ 3ο:
Όπως είπε ο Μέτερνιχ, το Μεσολόγγι ήταν η σφραγίδα πιστοποίησης της Απελευθέρωσης των Ελλήνων.
Οι Έλληνες ποτέ δεν κοιτάζουν πιθανότητες. Τραβάνε πάντα μπροστά. Και παρασύρουν και τους άλλους.
Δίδαγμα 4ο:
Πάνω απ’ όλα όμως και μ’ αυτό θα ολοκληρώσω για το Μεσολόγγι, η θυσία των Ελευθέρων Πολιορκημένων, αποτελεί Ιερά παρακαταθήκη.
Το Μεσολόγγι κατόρθωσε, παρότι μικρό στο μέγεθος, να γίνει πλανητικό σύμβολο θυσίας και Ηρωισμού.
” … Κι απ’ όπου χαράζει, Ως όπου βυθά,Τα μάτια μου δεν είδαν τόπον ενδοξότερον από τούτο το αλωνάκι “.
Ιερό κειμήλιο που μεταλαμπαδεύεται από γενιά σε γενιά.
Γιατί η πορεία του Ελληνισμού μέσα στο χρόνο, δεν είναι ένα πυροτέχνημα. Δεν είναι αγώνας των 100μ και μετά τίποτα. Είναι μια διαρκής και ακατάπαυστη σκυταλοδρομία.
Οι Έλληνες δεν είμαστε χθεσινοί στον πλανήτη. Οι Έλληνες υπάρχουμε ως Έλληνες τα τελευταία 5.000 χρόνια.
Να τα αφήσουν αυτά τα μοντέρνα που προσπαθούν να μας περάσουν.
Κυκλοφορεί ντοκιμαντέρ, με τίτλο: « 1821. Η γέννηση ενός Έθνους. Αν είναι δυνατόν. Το 1821 γεννήθηκε το Έθνος των Ελλήνων;
« Ελλήνων προμαχούντες Αθηναίοι Μαραθώνι, χρυσοφόρων Μήδων εστόρεσαν δύναμη» Μαραθώνας 490π.Χ
«Ω παίδες Ελλήνων, ίτε. Ελευθερούτε Πατρίδα, ελευθερούτε δε παίδας, γυναίκας, θεών τε πατρώων έδη» Σαλαμίνα 480 π.Χ
Είναι αυτό που ο Κολοκοτρώνης έλεγε: « Αιντε ωρε Έλληνες….»
«Αλέξανδρος Φιλίππου καί οι Έλληνες πλήν Λακεδαιμονίων από τών βαρβάρων τών τήν Ασίαν κατοικούντων» τό επίγραμμα αυτό μαζί μέ 300 πανοπλίες εστάλησαν στήν Αθήνα καί κρεμάστηκαν στόν Παρθενώνα μετά τήν μάχη τού Γρανικού ποταμού,334 π.Χ
«Ἔστι μὲν οὖν Ἑλλὰς καὶ ἡ Μακεδονία» (Στράβων 64 π.Χ-24 μ.Χ)
Χιλιάδες χρόνια πριν το ’21, οι Έλληνες μιλούσαν για Έλληνες.
Όλοι εμείς λοιπόν, είμαστε Μεσολογγίτες. και κουβαλούμε τη βαριά αυτή κληρονομιά. Το Μεσολόγγι που έπαψε πλέον να αποτελεί τοπικό προσδιορισμό, αλλά αποτελεί παγκόσμια Ιδέα.
«Κάθε ελεύθερος άνθρωπος, είναι δημότης Μεσολογγίου» αναγράφει η μαρμάρινη στήλη στην είσοδο της Ιεράς Πόλεως.
Το Μεσολόγγι δεν είναι μια πόλη. Είναι μια Ιδέα.
Ο Ελληνισμός είναι Ιδέα, και μάλιστα Ιδέα Υψηλών νοημάτων. Γιατί τον Ελληνισμό τον κουβάλησαν στις πλάτες τους γιγάντιες μορφές με ύψος δυσανάβατο.
Τέτοιες μορφές που οι πληρωμένοι δολοφόνοι της Ιστορίας προσπαθούν να αποδομήσουν.
Αφού είδαν κι απόειδαν προσπαθώντας να διαστρεβλώσουν τα γεγονότα και απέτυχαν, γιατί ξέρετε κάποια γεγονότα δε μπορείς να τα αλλάξεις,
τι μπορεί να αλλάξει κάποιος από το Μεσολόγγι;
Τι μπορεί να μας πει; Ότι δεν πολέμησαν μέχρις εσχάτων; Ότι δεν έμειναν πιστοί στα κελεύσματα του Λεωνίδα και του Παλαιολόγου;
Το Μεσολόγγι ήταν η σφραγίδα της Επανάστασης.
Αποφάσισαν να ακολουθήσουν άλλο τρόπο. Τώρα της μόδας είναι η αποδόμηση των Αγωνιστών.
Έφτιαξαν και επιτροπές που έχουν σήματα κάτι γραμμές σαν τους λεωφορειόδρομους της οδού Πατησίων και άρχισαν να μας ενημερώνουν για τη σεξουαλικότητα του Καραϊσκάκη.
Βέβαια, αν ζούσε ο Καραϊσκάκης δε θα ήταν τόσο λαλίστατοι.
Παρεμπιπτόντως να τους ενημερώσουμε ότι η σεξουαλικότητα του Καραϊσκάκη ήταν συγκεκριμένη.
Ο Καραϊσκάκης αγαπούσε πολύ τους Τούρκους.
————————————————————————————————————————————–
Και μιας και μιλάμε για γιγάντιες μορφές του Ελληνισμού, και μιας και σήμερα είναι 03 Μαρτίου, θα αποτελούσε θανάσιμο αμάρτημα, να μην κάναμε αναφορά
ΣΤΟΝ ΈΝΑ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΟ
ΣΤΟΝ ΑΔΙΑΦΘΟΡΟ ΓΙΓΑΝΤΑ
ΣΤΟΝ ΗΜΙΘΕΟ
ΣΤΟΝ ΙΣΑΞΙΟ ΤΩΝ ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΤΩΝ
ΣΤΟΝ ΕΛΛΗΝΑ ΓΡΗΓΟΡΗ ΑΥΞΕΝΤΙΟΥ
03 του Μάρτη. Μεσημέρι. Οι Άγγλοι στρατιώτες φωνάζουν. «Αυξεντίου Παραδώσου».
Ο Αυξεντίου διατάζει τους 4 συναγωνιστές του να βγουν απ’ το κρησφύγετο. Και σε εκείνο τη μικρή τρύπα μένει μόνος του μαζί με την Αγ.Γραφή που κάθε απόγευμα η ομάδα του μελετούσε, με τα «Ματωμένα Ράσα» του Σπ.Μελά που εκτός των άλλων εξιστορούσε το βίο του Δεσπότη του Μεσολογγίου Ιωσήφ και το Κωνσταντινάτο στη φανέλα.
Έτσι λοιπόν, οι αντικατοπτρισμοί της Ιστορίας, μεταφέρουν τους ηρωισμούς του Μεσολογγίου, τη Δόξα του Βυζαντίου και το πνεύμα Θυσίας της Αγ.Γραφής σε εκείνο το κρησφύγετο και τα όλα αυτά ενσαρκώνονται στο σώμα ενός οδηγού ταξί 28 χρονών.
Μέχρι το βράδυ πολεμούσε , ώσπου οι Άγγλοι έριξαν βενζίνη και ανατίναξαν το κρησφύγετο.
Έτσι δεν έγινε και στο Μεσολόγγι; Στο σπίτι του Καψάλη; Στο σπίτι του Δεσπότη;
Ο Αυξεντίου έπεσε, αλλά δεν ξέπεσε. Ο Αυξεντίου είναι ένας Μεσολογγίτης.
Καλά θα πει κάποιος, πως ξέρουμε ότι είχε το Κωνσταντινάτο μαζί;
Το είπε ο πατέρας του Αυξεντίου, μετά την αναγνώριση του καρβουνιασμένου πτώματος.
Τον γνώρισα λέει, από τις γνήσιες Ελληνικές κοκκάλες του κι από το Κωνσταντινάτο που είχε φανέλα.
Οι Άγγλοι, που μέχρι και νεκρό τον φοβούνταν, τον έθαψαν στις φυλακές στις 04 του Μάρτη.
Εδώ να σας διηγηθώ ένα πολύ συγκινητικό περιστατικό.
Υπάρχει μια ταβέρνα στην παλιά Λευκωσία με το όνομα ΑΙΓΑΙΟΝ. Στην είσοδο υπάρχει μεγάλη φωτογραφία του Μεγάλου Αυξεντίου. Για να μπει κάποιος στην ταβέρνα, κατά κάποιο τρόπο, πρέπει πρώτα να προσκυνήσει τον Αυξεντίου. Στο εσωτερικό της, υπάρχουν αναρτημένες φωτογραφίες ηρώων του ’21, του ’55 και πολλές εθνικές Σημαίες.
Πριν χρόνια, επισκέφθηκε την ταβέρνα ο τότε Υπουργός Άμυνας της Κύπρου μαζί με την αντίστοιχη Γαλλίδα. Έμεινε πολύ ευχαριστημένος από την εξυπηρέτηση, που μετά από λίγες ημέρες έστειλε τους επιτελείς του να συζητήσουν με τον ιδιοκτήτη της ταβέρνας προκειμένου να οργανώσουν το δείπνο που θα παρέθετε ο Υπουργός σε όλους τους Υπουργούς Αμύνης της Ευρωπαϊκής Ενώσεως μετά από λίγες εβδομάδες.
Αφού συμφώνησαν σε όλα, οι «φρόνιμοι» (που λέει και ο Κολοκοτρώνης ) επιτελείς ζήτησαν από τον ιδιοκτήτη της ταβέρνας, να κάνει ορισμένες παρεμβάσεις στη διακόσμηση. Ο ιδιοκτήτης τους είπε πως υπάρχει η δυνατότητα η διάταξη των τραπεζιών να μεταβληθεί και τότε οι « φρόνιμοι» ξεκαθάρισαν ότι ομιλούσαν για τις φωτογραφίες των Ηρώων και τις Ελληνικές Σημαίες.
«Αν ο Βρετανός Υπουργός δει τη φωτογραφία του Αυξεντίου, θα κάνει εμετό. Οι φωτογραφίες πρέπει να κατέβουν» είπαν.
Ο ιδιοκτήτης απάντησε πως οι φωτογραφίες των Ηρώων ποτέ δεν θα κατέβουν και πως υπό αυτές τις συνθήκες δε θα μπορέσουν να συνεργαστούν.
Με το πέρασμα κάποιων χρόνων, ο ιδιοκτήτης απέστειλε επιστολή στον τότε υπουργό η οποία δημοσιεύθηκε στον τύπο της εποχής, και ήταν η ακόλουθη:
« Αξιότιμε κύριε υπουργέ. Θυμάσαι που πριν χρόνια σου είπα ότι οι φωτογραφίες των Ηρώων δεν κατεβαίνουν; Ε, λοιπόν τις κατέβασα. Πριν λίγες ημέρες, επισκέφθηκαν την ταβέρνα ένα ζευγάρι ηλικιωμένων Άγγλων. Αφού έφαγαν, τους έπιασα την κουβέντα και τους ρώτησα μεταξύ των άλλων, αν είναι η πρώτη φορά που έρχονται στην Κύπρο κλπ. Ο άντρας, που απαντούσε ευγενικά σε όλες τις ερωτήσεις μου είπε : «I came to Cyprus to pay tribute to the guy you have his picture hanging on thewall of your entrance, Afxentiou. Υou see, I was one of the soldiers who burned that hero, that holy guy, and since then I haven’t had a good nights sleep. I am sorry for what I have done that’s why I came to Cyprus, i am very sorry». Δεν θα σου μεταφράσω, κύριε Υπουργέ, τα λεγόμενά του, αυτοί που σου σφύριξαν για το ΑΙΓΑΙΟΝ θα σου τα πουν καλύτερα. Τον Εγγλέζο τον κέρασα, και ΚΑΤΕΒΑΣΑ και του έδωσα την αφίσα του Αυξεντίου, για να θυμάται.
————————————————————————————————————————————-
Μετά από 10 ημέρες, στις 14 του Μάρτη, οι Άγγλοι στην ίδια τρύπα έθαψαν έναν άλλο μεγάλο Έλληνα.
Τον Ευαγόρα Παλληκαρίδη. Τον Ευαγόρα του Μιλτιάδη και της Αφροδίτης. Προσέξτε τα ονόματα.
Ο Παλληκαρίδης, μαθητής της 5ης Γυμνασίου, καταζητούνταν από τους Άγγλους, διότι κατά τη διάρκεια μιας πορείας διαμαρτυρίας ανέβηκε στον ιστό του αγγλικού κυβερνείου Πάφου, και κατέβασε την Αγγλική σημαία.
Πριν φύγει για το βουνό, πέρασε από την τάξη του και άφησε χειρόγραφο σημείωμα το γνωστό σε όλους ποίημα: « Θα πάρω μιαν ανηφοριά, θα πάρω μονοπάτια……».
Εκεί στο βουνό, μια νύχτα που αυτός μαζί με άλλους 2-3 μετέφεραν όπλα, πέφτουν πάνω σε ενέδρα. Οι άλλοι φεύγουν, ο Παλληκαρίδης συλλαμβάνεται.
Λίγες ημέρες πριν, είχε γράψει ένα προφητικό ποίημα που έλεγε:
«Νύχτα χειμωνιάτικη το σκοτάδι πέφτει. Κι οι εχθροί σκλαβώσανε τον τρανό τον κλέφτη».
Παρά το νεαρό της ηλικίας του, ο Παλληκαρίδης έχει να παρουσιάσει πλήθος ποιημάτων. Αν ο Παλληκαρίδης δεν απαγχονιζόταν, σήμερα θα μιλούσαμε για έναν ποιητή του επιπέδου του Κ. Παλαμά, του Αρ. Βαλαωρίτη, του Κώστα Μόντη.
Στο κρατητήριο που πήγε να τον δει, ο πατέρας του τον ρωτάει: « Γιατί δεν έτρεξες κι εσύ να γλιτώσεις»;
« Δε μου έκανε καρδιά να φύγω και να με πουν δειλό….»
Στη δίκη, ο δικαστής τον καλεί σε απολογία:
Ο Παλληκαρίδης σηκώνεται και λέει:
« Γνωρίζω ότι θα με εκτελέσετε. Ότι έκανα, το έκανα ως Έλλην Κύπριος όστις ζητεί την ελευθερία του»
Ως Έλλην Κύπριος είπε ο Παλληκαρίδης που ζητεί την ελευθερία του.
Που είναι αυτοί «οι φρόνιμοι» που λέει κι ο Κολοκοτρώνης, που μας λένε ότι ο Αγώνας της ΕΟΚΑ έγινε για την ανεξαρτησία της Κύπρου;
Τα παλληκάρια της ΕΟΚΑ έπεσαν για την Ένωση της Κύπρου με τη Μητέρα Ελλάδα.
« Την Ελλάδα αγαπώ, αλλά κι εσένα. Με έναν έρωτα μεγάλο αληθινό….» γράφει σε ένα ραβασάκι που έδωσε στην κοπέλα που αγαπούσε. Και που το μελοποίησε ο μεγάλος Μάριος Τόκας.
13 Μαρτίου του ’57.
Το απόγευμα σαν τους Μεσολογγίτες, ο Παλληκαρίδης εξομολογείται και κοινωνεί των Αχρ. Μυστηρίων.
” Δώσε μου παιδί μου το Σταυρό σου, να έχουμε οι Έλληνες ένα ενθύμιο από εσένα “. Του είπε ο Ιερέας των φυλακών.
” Το Σταυρό μου θα τον πάρω μαζί μου Πάτερ”. Απαντά ο ήρωας.
Τα μεσάνυχτα 13 προς 14 Μαρτίου, απαγχονίζεται ο τελευταίος Ήρωας.
Τραγική ειρωνεία. Τη μέρα που απαγχονίσθηκαν οι 3 (Στέλιος Μαυρομάτης, Ανδρέας Παναγίδης, Μιχαήλ Κουτσόφτας) πριν τον Ευαγόρα, αυτός είχε γράψει το ποίημα με τίτλο: «Το Τελευταίο Τρίο του Απαγχονισμού» (Γιατί μαυρίζει ο ουρανός κι ας είναι καλοκαίρι;)
Οι Άγγλοι φεύγοντας από την Κύπρο, δεν ενημέρωσαν σε πιο σημείο ήταν θαμμένοι οι 13 Ήρωες.
Τυχαία κάποιος δικός μας βρήκε ένα πρόχειρο σχεδιάγραμμα των τάφων κι έτσι έχουμε σήμερα τα Φυλακισμένα Μνήματα. Όπου βρίσκονται θαμμένοι οι 9 απαγχονισθέντες και οι 4 κεφαλές της ΕΟΚΑ. Γρ. Αυξέντιου (ο υπαρχηγός), Κυρ. Μάτσης (ο ιδεολόγος), Στ.Λένας (ο βομβιστής), Μάρκος Δράκος ( ο ορισμός του αντάρτη. Αυτός ήταν του επιπέδου του Κίτσου Τζαβέλλα) .
Κατάφεραν οι Άγγλοι, τον πιο απεχθή τόπο που καλά καλά ούτε απέξω δε θέλουμε να περνάμε, τις φυλακές, να τις μετατρέψουν στα Άγια των Αγίων του Κυπριακού Ελληνισμού. Κατάφεραν σε τρύπες 2*1 να δημιουργήσουν Νέα Μεσολόγγια.
——————————————————————————————————-
Ευχόμαστε η φετινή χρονιά, να είναι μια χρονιά 2ης Εθνικής Παλιγγενεσίας. Φέτος, είναι μια χρονιά σταθμός:
2.500 χρόνια από τη Μάχη των Πλαταιών και τη ναυμαχία της Μυκάλης, το τέλος των Μηδικών Πολέμων δλδ
200 χρόνια από την Επανάσταση
80 χρόνια από τις Μάχες των Οχυρών.
Να μην απογοητευόμαστε που το επίσημο κράτος δεν διοργανώνει γιορτές και εκδηλώσεις.
Εμείς τους Ήρωές μας τους γιορτάζουμε κάθε μέρα.
Να έχουμε ψηλά τις Σημαίες και να περπατάμε με το στήθος φουσκωμένο από υπερηφάνεια, διότι εμείς είμαστε οι σκυταλοδρόμοι του Ελληνισμού.
Με τους Μεσολογγίτες και με τους Παλληκαρίδιδες που έπεσαν αλλά ΔΕΝ ξέπεσαν, έχουμε το ίδιο αίμα.
Θα κλείσουμε , με μια αφήγηση του Μεγάλου Κολοκοτρώνη, που υπάρχει στα απομνημονεύματά του όπως τα έγραψε ο Φωτάκος, που περιγράφει το διάλογο με τον «καλοπροαίρετο» άγγλο στρατηγό Χάμιλτον.
Και θα θέλαμε την αφήγηση αυτή, να την αφιερώσουμε στους Κυβερνώντες μας που είναι έτοιμοι να μπουν σε διαπραγματεύσεις είτε αυτές τις ονομάζουν Διερευνητικές είτε Πενταμερή.
Το σχέδιο Ανάν, το ονόμασαν «άτυπη πενταμερή» και προσπαθούν να μας περικυκλώσουν με δύο τρόπους. Με τον 1ο προσπαθούν να μας τρομάξουν ότι οι τούρκοι θα μας φάνε οπότε ας συμφωνήσουμε σε ΔΔΟ, ενώ με τον 2ο τρόπο μας λένε ότι οι συζητήσεις δε βγάζουν πουθενά οπότε αυτοί από εκεί κι εμείς από εδώ. Δυο κράτη. Μας ζητάνε δλδ να νομιμοποιήσουμε με την υπογραφή μας την εισβολή. Δεν το βάζουν κάτω. Το ΌΧΙ όμως του 2004 δεν τους χάλασε. Δεν το έχουν χωνέψει ακόμη. Αλλά όπως λέει το τραγούδι:
” Θα σταθούμε στη Γη που μας γέννησε, σαν τα δέντρα που μάχετ’ ο άνεμος. Που τα δέρνουν οι μπόρες, μα ασάλευτα τον καρπό ετοιμάζουν στα κλώνια.
Θα σταθούμε στη Γη που μας γέννησε, με τη Μνήμη εκείνων που χάθηκαν. Την αγάπη για ΄κείνους που θα ΄ρθουνε και τη Θεία Γαλήνη στα σπλάχνα” .
Τη Θεία Γαλήνη στα σπλάχνα επειδή σταθήκαμε στη γη που μας γέννησε. Λέει το τραγούδι.
Τους παρακαλούμε, καθώς θα συζητούν με τους πάντα καλοπροέραιτους ξένους και δυστυχώς με τους δολοφόνους του Ελληνισμού του Πόντου, Της Πόλης, της Καππαδοκίας, της Μ. Ασίας, της Κύπρου να έχουν στο νού τους την πιο κάτω αφήγηση:
Λέει ο Κολοκοτρώνης:
Μίαν φοράν, όταν επήραμεν το Ναύπλιον, ήλθε ο Άμιλτων να με ιδή.
Μου λέγει: “Πρέπει οι Έλληνες να ζητήσουν συμβιβασμόν (από την Τουρκία) και η Αγγλία να μεσιτεύση”.
Του λέγω: “Αυτό δεν γίνεται ποτέ, ελευθερία ή θάνατος. Εμείς, καπετάν Άμιλτων, ποτέ συμβιβασμόν δεν εκάμαμεν με τον Τούρκο. Άλλους έκοψε, άλλους εσκλάβωσε με το σπαθί και άλλοι, καθώς εμείς, εζούσαμεν ελεύθεροι από γενεά εις γενεά. Ο βασιλεύς μας εσκοτώθη, καμμία συνθήκη δεν έκαμε. Η φρουρά του είχε παντοτινόν πόλεμον με τους Τούρκους και δύο φρούρια ήταν πάντοτε ανυπότακτα”.
Με είπε: “Ποία είναι η βασιλική φρουρά του, ποία είναι τα φρούρια;”.
“Η φρουρά του βασιλέως μας είναι οι λεγόμενοι κλέφτες, τα φρούρια η Μάνη και το Σούλι και τα βουνά”. Έτσι δεν με ομίλησε πλέον.
Ψηλά οι Σημαίες, ζήτω το Έθνος των Ελλήνων.