Του Κων/νου Αποστόλου-Κατσαρού*
αναδημοσιεύουμε από το i-epikaira.blogspot.com
Οι Πρέσπες του Αιγαίου: Η «Γαλάζια Πατρίδα» ήταν εδώ από την δεκαετία του ’70!
Το επιθετικό και ρεβιζιονιστικό δόγμα της «Γαλάζιας Πατρίδας» είναι εν πολλοίς γνωστό. Αυτό όμως που δεν είναι ευρύτερα διαδεδομένο είναι το γεγονός ότι η Τουρκία είχε χαράξει τη «Γαλάζια Πατρίδα» από τη δεκαετία του ’70.
«Η Τουρκία ποτέ δεν θα επιτρέψει να γίνει το Αιγαίο μια ελληνική θάλασσα ούτε και σε άλλους να σφετεριστούν τα τουρκικά δικαιώματα στην περιοχή αυτή», δήλωνε ο Τούρκος ΥΠΑΜ Χασάν Ισίκ στις 1 Ιουνίου το 1974. «Δεν θα εκχωρήσω το Αιγαίο σε κανένα. Το μισό Αιγαίο ανήκει σε μας. Αυτό θα πρέπει να το μάθει όλος ο κόσμος. Δεν έχομε την πρόθεση να νεωτερίσουμε σε θέματα εξωτερικής πολιτικής. Εάν η τιμή και τα ενδιαφέροντα του τουρκικού έθνους γίνουν αντικείμενο επιθέσεως θα συντρίψουμε το κεφάλι του εχθρού», προσέθετε ο Τούρκος υπηρεσιακός πρωθυπουργός Σαντί Ιρμάκ στις 18 Ιανουαρίου το 1975 (εφημερίδα Χουριέτ).
Τα αποδεσμευμένα έγγραφα
Σύμφωνα με μια αποκαλυπτική έρευνα της δημοσιογράφου Φανούλας Αργυρού στα αποδεσμευμένα έγγραφα του Βρετανικού Εθνικού Αρχείου, οι τουρκικές διεκδικήσεις αποτυπώθηκαν και σε χάρτη (αντίγραφο του οποίου παραθέτουμε) τον οποίο γνωστοποίησαν στην Ελλάδα κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων για την διευθέτηση του ζητήματος της υφαλοκρηπίδας του Αιγαίου.
Πιο συγκεκριμένα, η έρευνα η οποία δημοσιεύτηκε στην Ελευθερία του Λονδίνου (24 Φεβρουαρίου 2011) καθώς και στη Σημερινή Κύπρου (22 και 24 Φεβρουαρίου 2011 καθώς και στις 29 Μαΐου 2019) αποκάλυψε ότι:
-Πρώτον, η στρατηγική της Αθήνας το 1979 ήταν να ΜΗΝ προβεί σε οριοθέτηση της ελληνικής υφαλοκρηπίδας.
-Δεύτερον, ο χάρτης που κατέθεσε η Τουρκία διχοτομεί το Αιγαίο στον 25ο Μεσημβρινό (περίπου), με ότι αυτό συνεπάγεται για το FIR και τα δικαιώματα έρευνας και διάσωσης εκτός της υφαλοκρηπίδας/ΑΟΖ.
-Τρίτον, η Τουρκία από τότε υποστήριζε ότι κανένα νησί δεν δικαιούται υφαλοκρηπίδα. Ούτε καν η Κρήτη… Μάλιστα από την έρευνα προκύπτει ότι, «οι Τούρκοι δικαιολόγησαν τη γραμμή που πρότειναν, λέγοντας ότι η υφαλοκρηπίδα τους πρέπει να επεκτείνεται, δίχως εμπόδια, στο Αιγαίο πέραν των ελληνικών νήσων, για να μπορούν τα τουρκικά πλοία να έχουν προσπέλαση παραμένοντας στη δική τους υφαλοκρηπίδα», ενώ η ελληνική πλευρά επέμενε «ότι κανένα ελληνικό νησί δεν έπρεπε να μένει εγκλωβισμένο».
Το συμπέρασμα λοιπόν είναι ότι οι Τουρκικές διεκδικήσεις επί της ελληνικής υφαλοκρηπίδας/ΑΟΖ έχουν διαφοροποιηθεί ελάχιστα τα τελευταία πενήντα χρόνια και είναι άξιον απορίας πώς καταφέραμε να μην έχουμε κάνει κανένα βήμα προς την κατεύθυνση της ανάσχεσής τους. Αντιθέτως αναλωνόμαστε σε ηττοπαθείς αναγνώσεις της κατάστασης, πρόθυμοι να προβούμε σε αντεθνικές υποχωρήσεις. Στον αντίποδα, η νεοοθωμανική Τουρκία συντηρεί όλες τις αξιώσεις, συσσωρεύοντας νέα τετελεσμένα τα οποία θεωρεί αδιαπραγμάτευτα.
Επίσης, προκαλεί θυμηδία το να αποκαλείται «πατέρας της Γαλάζιας Πατρίδας» ο Τούρκος Ναύαρχος ε.α Τσιχάτ Γιαϊτζί δεδομένου ότι ο σχεδιασμός της αφενός υφίσταται από τη δεκαετία του ’70 και αφετέρου, ακόμη και η ονομασία είναι κλεμμένη από το δόγμα του «γαλάζιου εδάφους» των Κινέζων, οι οποίοι διεκδικούν με παρόμοιες τακτικές πάνω από το 80% της Νότιας Σινικής Θάλασσας.
συνεχίστε την ανάγνωση στην πηγή:
Συγχαρητήρια Κύριε Κατσαρε Ενδιαφέρον και ανησυχητικό άρθρο