Γράφει ο Κώστας Βενιζέλος.
αναδημοσιεύουμε από το i-epikaira.blogspot.com
Ο Τούρκος Πρόεδρος, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, επιδιώκει διακαώς να διαδραματίσει ρόλο στη ρώσο-ουκρανική κρίση. Να είναι βασικός παίκτης, διαμεσολαβητής και να πετύχει αυτό που δεν μπορούν να κάνουν όλοι οι υπόλοιποι. Επιχειρεί να αναδείξει τα στοιχεία του «ειρηνοποιού», του διεθνούς ηγέτη, του ρυθμιστή. Πίσω από τις κινήσεις αυτές προδήλως βρίσκονται οι στρατηγικές επιδιώξεις της Άγκυρας για επικράτηση στην περιοχή. Οι επεκτακτικές, ηγεμονικές βλέψεις της.
Ο Πρόεδρος της κατοχικής σκοπίμως κρατά και τα δυο σχοινιά σε σχέση με την ουκρανική κρίση. Και με τη επιτιθέμενη, την εισβολέα Ρωσία και με την Ουκρανία, που δέχεται την επίθεση.
Σκοπίμως ο Ερντογάν προσπαθεί να διαδραματίσει διαμεσολαβητικό ρόλο, ώστε να διατηρήσει και μια στάση ίσων αποστάσεων, για να μην τοποθετηθεί επί της ουσίας. Κάποιες πληροφορίες αναφέρουν πως η Άγκυρα δεν προτίθεται να εφαρμόσει τις κυρώσεις κατά της Ρωσίας επικαλούμενη και το γεγονός ότι είχε πωλήσει στρατιωτικό εξοπλισμό στο Κίεβο, παρά το ότι ήταν μάλιστα κατά παράβαση της συμφωνίας του Μινσκ. Άλλωστε πώς θα «τιμωρήσει» τη Ρωσία και παράλληλα να… μεσολαβεί; Το… επιχείρημα του Ερντογάν «ακλόνητο».
Την ίδια ώρα, είναι προφανές πως ο Ερντογάν παρακολουθεί με προσοχή και μελετά τις κινήσεις του Βλαντιμίρ Πούτιν. Παρακολουθεί και τις αντιδράσεις της λεγόμενης διεθνούς κοινότητας. Στην εξίσωση του Τούρκου Προέδρου μπαίνουν όλα τα στοιχεία, ώστε να εξετάσει κάποιες κινήσεις του στην περιοχή, για εφαρμογή διαχρονικών σχεδιασμών της για τη «Γαλάζια Πατρίδα». Να κινηθεί πολιτικά, αλλά και στρατιωτικά.
συνεχίστε την ανάγνωση του άρθρου στην πηγή: