Συνεργασία των Συντακτικών Ομάδων “Defence Redefined” και ” Άμυνα και Γεωστρατηγική”
Πρόσφατο δημοσίευμα περί αντικατάστασης των Επιθετικών Ελικοπτέρων (ΕΕΠ) της Εθνικής Φρουράς (Ε.Φ) Mi35P, αποτέλεσε την αφορμή της παρούσας έρευνας.
Σκοπός μας είναι να παρουσιάσουμε τις πιθανές επιλογές της Ε.Φ και δεν θα ασχοληθούμε με το κομμάτι των αιτιών που οδήγησαν στην απόφαση αυτή (αν τελικώς υλοποιηθεί σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας “Ο Πολίτης”).
Το δημοσίευμα λοιπόν ανέφερε πως τα έντεκα Mi35P θα πωληθούν στη Σερβία έναντι 300 εκ € και στη θέση τους θα αποκτηθούν άμεσα 6 επιθετικά ελικόπτερα + 6 στο εγγύς μέλλον.
Η ιστορία των Mi35P στην ΕΦ και οι επιχειρησιακές προεκτάσεις
Τα δώδεκα ρωσικά ΕΕΠ αποκτήθηκαν το 2001, με ένα από αυτά να χάνεται από ατύχημα τον Ιούλιο του 2005. Μαζί με τα τέσσερα εξοπλισμένα ελικόπτερα Gazelle της γαλλικής Aerospatiale, τα τρία ΑW-139 και το Bell 206 αποτελούν το σύνολο των ελικοπτέρων της ΕΦ. Την περίοδο που αποκτήθηκαν, αποτελούσαν σχεδόν μονόδρομο και ολοκλήρωναν τον εξοπλιστικό σχεδιασμό ρωσικών συστημάτων μαζί με τα Τ-80, BMP-3, S-300.
Επιχειρησιακά πλεονεκτήματα
Το Mi35P είναι αντιπροσωπευτικό ΕΕΠ της Ρωσικής φιλοσοφίας, που συνδυάζει τις ικανότητες ενός επιθετικού ελικοπτέρου με τις μεταφορικές ικανότητες ενός ελαφρού μεταφορικού, εξ’ου και ο ιδιότυπος τίτλος του “gunship” σε αγγλική. Αυτό προσδίδει το πλεονέκτημα της δυνατότητας μεταφοράς ομάδων Ειδικών Δυνάμεων με τις οποίες στη συνέχεια τα ΕΕΠ έχουν τη δυνατότητα να εκτελέσουν συνεργατικές επιχειρήσεις. Βέβαια, την τελευταία δεκαετία, δυτικοί παραγωγοί ελικοπτέρων παρουσίασαν υβριδικές λύσεις στις οποίες μεταφορικά ΕΠ, οπλίστηκαν και μετατράπηκαν σε εξοπλισμένα. Ακολούθησαν δηλαδή την αντίθετη προσέγγιση με τους Ρώσους.
Μάλιστα με αυτές τις σχεδιάσεις, έλαβαν μέρος σε διαγωνισμούς προμήθειας ΕΕΠ.
Τα Mi35P προσφέρουν επίσης στην ΕΦ το πλεονέκτημα της χρήσης του αντιαρματικού (ΑΤ) βλήματος 9M120 ATAKA με εμβέλεια 6 χλμ. Το γεγονός αυτό, σε συνδυασμό με την έως τώρα αδυναμία των Αντιαεροπορικών (Α/Α) μέσων των κατοχικών δυνάμεων να εμπλέξουν στόχους σε αυτές τις αποστάσεις προσδίδουν στην ΕΦ μεγάλο πλεονέκτημα, καθώς τα συγκεκριμένα ΕΕΠ μπορούν να εκτοξεύσουν τα ΑΤ τους βλήματα από ασφαλείς για αυτά αποστάσεις.
Τέλος, το μεγάλο ωφέλιμο φορτίο των 1.500 κιλών εξωτερικού φορτίου το οποίο μεταφράζεται σε πολλούς συνδυασμούς ΑΤ πυραύλων με διατρητικότητα έως και 800 χιλ, ρουκετών S-8 των 80 χιλ και C-24B των 120 χιλ και φυσικά το εξαιρετικό δίκαννο πυροβόλο Gsh-30-2 των 30χιλ με βεληνεκές τα 2.200μ. Με λίγα λόγια δηλαδή, τα Mi35P της Διοίκησης Αεροπορίας της ΕΦ έχουν τη δυνατότητα να καταστρέψουν οποιοδήποτε οπλικό σύστημα υπηρετεί στις κατοχικές δυνάμεις την παρούσα στιγμή.
Επιχειρησιακές αδυναμίες
Ωστόσο, τα συγκεκριμένα ΕΕΠ παρουσιάζουν και κάποιες κατά την άποψή μας αδυναμίες.
Στις ανοιχτές πηγές δεν υπάρχουν επιβεβαιωμένες πληροφορίες αν τα Mi35P της ΕΦ έχουν λάβει δυνατότητες νυχτερινού αγώνα. Δεν δυνάμεθα να εκφέρουμε άποψη επ’ αυτού του ζητήματος, καθώς οτιδήποτε γράφουμε προέρχεται αποκλειστικώς και μόνο από ανοιχτές πηγές οι οποίες διασταυρώνονται.
Δεύτερη αδυναμία, αποτελεί η αυτονομία των 450 χλμ η οποία φυσικά μειώνεται σε συνθήκες μάχης. Εκ πρώτης όψεως τα 450 χλμ φαίνονται πολλά, αλλά δεν επιφέρουν την πολυπόθητη επιχειρησιακή διαφορά επί του πεδίου, αφού δεν μπορούν να εξασφαλίσουν αποστολές στα όρια της κυπριακής ΑΟΖ ή στις απέναντι της Κύπρου Μικρασιατικές ακτές προς προσβολή των εκτοξευτών βαλλιστικών πυραύλων BORA που σίγουρα θα δράσουν εναντίον των κρίσιμων υποδομών και εγκαταστάσεων της ΚΔ.
Η τρίτη αδυναμία είναι το μεγάλο Operational Cost που έχει ένα οπλικό σύστημα τεχνολογίας του 1990 και αυτών των διαστάσεων. Κι αυτό για ένα ΑΕΠ σαν της ΚΔ είναι κομβικό.
Εδώ να πούμε ότι το εξοπλιστικό πρόγραμμα των 300 εκ € για την ΚΔ των 15 δις € ΑΕΠ αντιστοιχεί σε εξοπλιστικό 4 δις για την Ελληνική Δημοκρατία των 200 δις ΑΕΠ…
Μελλοντικές προκλήσεις στο Θέατρο Επιχειρήσεων (Θ.Ε) της Κύπρου
Ως το βασικό αεροπορικό μέσο της ΕΦ, τα Mi35P θα κληθούν να αναλάβουν βασικό ρόλο στις νέες προκλήσεις επί του Θ.Ε της Κύπρου. Αυτές είναι:
- Η επικείμενη αναβάθμιση του παράνομου αεροδρομίου (ΑΔ) του Λευκονοίκου σε Αεροπορική Βάση (ΑΒ) για μη επανδρωμένα (ΜΕΑ).
- Η επικείμενη (ανακοινώθηκε προ μηνών) κατασκευή ναυτικής βάσης στο κατεχόμενο Τρίκωμο Αμμοχώστου.
- Η αναβάθμιση των Α/Α μέσων που θα τοποθετηθούν στα Κατεχόμενα προκειμένου να εξασφαλίσουν τις δύο προαναφερθείσες βάσεις. Είναι απολύτως βέβαιο πως η δημιουργία των βάσεων αυτών, θα συμπαρασύρει στην Κύπρο συστήματα όπως Korkut, S-125Μ1 Pechora Μ1 και γιατί όχι και Hisar A/A+. Το μάθημα από την Al-Watiya έχει γίνει μάθημα.
- Η αύξηση του αριθμού των ΜΕΑ.
- Η σταδιακή εισαγωγή σε υπηρεσία των Μη Επανδρωμένων Σκαφών Επιφανείας Ulaq.
- Η ανάγκη για κάλυψη των πλατφορμών εξορύξεως υδρογονανθράκων στην Κυπριακή ΑΟΖ.
- Η εισαγωγή συστημάτων Ηλεκτρονικού Πολέμου (ΗΠ) τουρκικής κατασκευής και η ανάγκη συστήματος αυτοπροστασίας επί των ΕΕΠ.
- Η ανάγκη για δυνατότητα διασύνδεσης με τα υπόλοιπα μέσα της ΕΦ, ΠΝ, ΠΑ και ΕΣ προκειμένου να μπορούν να συμμετέχουν σε δικτυοκεντρικές επιχειρήσεις.
συνεχίστε την ανάγνωση της ανάλυσης στην πηγή:
1 σχόλιο