Γράφει ο Επίλαρχος (MSc.) Νεκτάριος Παπαντωνίου.
(1η δημοσίευση στην ιστοσελίδα proelasi.com)
Το σύγχρονο επιχειρησιακό περιβάλλον, των διεθνών κρίσεων και εντάσεων, της πανδημίας, αλλά και της παράλληλης απαίτησης για ύψιστη επιχειρησιακή ετοιμότητα, έχει διαμορφώσει ένα παράδοξο δίπολο στα εκπαιδευτικά στρατιωτικά πράγματα.
Από τη μία η απαίτηση για ολοένα και ποιοτικότερη εκπαίδευση του στρατιωτικού προσωπικού επάνω σε οπλικά συστήματα αυξανόμενης πολυπλοκότητας, κατά τρόπον ώστε να αποκτά όλες τις αναγκαίες γνώσεις και να αναπτύσσει τις απαραίτητες δεξιότητες, τόσο κατά μόνας, όσο και κατά οργανικά τμήματα. Η εκπαίδευση αυτή είναι επίσης επιθυμητό να είναι έγκαιρη, να παρέχεται εκεί που βρίσκονται οι εκάστοτε χειριστές, να αναβαθμίζεται διαρκώς και να προσαρμόζεται εύκολα, γρήγορα και (κυρίως) οικονομικά, σε νέες προκλήσεις και απειλές.
Από την άλλη πλευρά, η μείωση των αμυντικών προϋπολογισμών, η ανάγκη για διοχέτευση πιστώσεων σε άλλες κατευθύνσεις και οι προβληματικές διεθνείς ισορροπίες, συγκροτούν μία αμείλικτη πραγματικότητα. Οι δαπάνες που οι χώρες είναι διατεθειμένες να πραγματοποιήσουν για την εκπαίδευση του στρατιωτικού προσωπικού μειώνονται, ο χρόνος για σχεδίαση και προπαρασκευή της εκπαίδευσης ελαττώνεται και οι δυνητικές απειλές (ή οι ανάγκες για έξωθεν επεμβάσεις για άλλες χώρες) πολλαπλασιάζονται.
Καθώς λοιπόν η λύση που αναζητάται στο διαχρονικό πρόβλημα της στρατιωτικής εκπαίδευσης, δεν είναι πλέον τόσο…αναλυτική όσο κάποτε και προκειμένου να μειωθούν τα επίπεδα της αναπόφευκτης απροσδιοριστίας, η διεθνής πρακτική έχει αναδείξει τη σύμπραξη στρατιωτικών φορέων, ακαδημαϊκών/ερευνητικών ιδρυμάτων και βιομηχανίας ως τη βέλτιστη οδό. Η προσέγγιση αυτή θέτει ως επίκεντρο τη διαρκή επικοινωνία και ανατροφοδότηση μεταξύ όλων των εμπλεκομένων μερών: η στρατιωτική υπηρεσία εντοπίζει το κενό/ανάγκη, η ερευνητική κοινότητα καταρτίζει πιθανές λύσεις, η βιομηχανία κατασκευάζει τα πρωτότυπα, η υπηρεσία και οι ερευνητές αξιολογούν τα πρωτότυπα εννοιολογικά και ποιοτικά, η βιομηχανία βελτιώνει κ.ο.κ.
Στο ανωτέρω πλαίσιο, το ακόλουθο άρθρο, προερχόμενο από τον ιστότοπο της γνωστής εταιρείας Bohemia Interactive Simulations (BISim), κατασκευάστριας της σειράς λογισμικών εξομοίωσης Virtual Battlespace (VBS), εκδόσεις των οποίων χρησιμοποιούνται σύμφωνα με στοιχεία από το διαδίκτυο και από τον Ελληνικό Στρατό, αποκτά ξεχωριστό ενδιαφέρον. Αυτό οφείλεται σε δύο λόγους.
Ο πρώτος λόγος, διότι πραγματεύεται απλά και κατανοητά την έννοια της Στοχευμένης Πιστότητας (Targeted Fidelity), στην εκπαίδευση μέσω εξομοίωσης. Πρόκειται για μία μάλλον νεωτερική προσέγγιση και φιλοσοφία σχεδίασης, που τα τελευταία χρόνια κερδίζει όλο και περισσότερο έδαφος παγκοσμίως.
Ο δεύτερος, διότι, επίσης βάσει στοιχείων από ανοικτές πηγές του διαδικτύου, πολύ αξιόλογες προσπάθειες προς την κατεύθυνση της στοχευμένης πιστότητας (αν και χωρίς να κατονομάζεται!) έχουν ήδη πραγματοποιηθεί και στον Ελληνικό Στρατό – και μάλιστα εδώ και χρόνια!
Προχωρώντας λοιπόν στο άρθρο αυτό καθαυτό και πέρα (και) από την αναμφίβολα εμπορική του στόχευση, αξίζει να μελετήσουμε τον τρόπο με τον οποίο η βιομηχανία μελετά τα συμπεράσματα της ερευνητικής κοινότητας και αξιολογεί την ανατροφοδότηση από τους χρήστες, δημιουργώντας νέες εκπαιδευτικές προτάσεις και προσεγγίσεις, με το αντίστοιχο εννοιολογικό και θεωρητικό υπόβαθρο.
Ανασχεδιάζοντας την εκπαίδευση των πληρωμάτων – η περίπτωση των Τεθωρακισμένων Μέσων
Του Ράστι Όρβιν (Rusty Orwin), Υπευθύνου Πωλήσεων της BISim σε ΗΒ και Ιρλανδία
RECONFIGURE YOUR CREW TRAINING – ARMOR CASE STUDY
By Rusty Orwin, Head of Sales UK & Ireland (https://vbs4.com/blogs/reconfigure-your-crew-training-armour-case-study)
Τα σύγχρονα Τεθωρακισμένα Οχήματα Μάχης (ΤΟΜΑ) (Σημ. 1) είναι ιδιαιτέρως πολύπλοκα στο χειρισμό τους. Το εσωτερικό αυτών των μεταλλικών θηρίων είναι εξοπλισμένο με ηλεκτρονικά πύργων υψηλής τεχνολογίας, πολύπλοκα συστήματα αισθητήρων, σκοπευτικά ακριβείας και περισκόπια, ψηφιακά συστήματα ελέγχου πυρός και συστήματα ενεργητικής αυτοπροστασίας.
Οι μέρες που ένα άρμα μάχης ήταν απλώς ένα άρμα μάχης, έχουν περάσει ανεπιστρεπτί.
Σήμερα πρέπει να εκπαιδεύεσαι σε αυτό το «υψηλής τεχνολογίας μηχάνημα με ερπύστριες», για να είσαι αποτελεσματικός στο ρόλο σου, για να είσαι ένα άριστο πλήρωμα και να μπορείς να συνεργάζεσαι αρμονικά στο πλαίσιο ενός ουλαμού αρμάτων ή μιας διμοιρίας μηχανοκινήτου πεζικού. Είναι πολύπλοκο και απαιτεί χρόνο. Για έναν στρατιώτη, αυτό που πριν από 30 χρόνια θα ήταν μια βασική εκπαίδευση 4 εβδομάδων, σήμερα μπορεί να διαρκέσει 3 φορές περισσότερο.
«Δεν ξέρω για εσάς, αλλά αν εγώ αμελήσω να κάνω κάτι για κάποιο χρονικό διάστημα, σκουριάζω. Δεν είμαι στα καλύτερά μου», λέει ο Κρεγκ Τέρνερ (Craig Turner), ειδικός ανάπτυξης έργων (Σημ. 2) της BISim και πρώην εκπαιδευτής στο Κέντρο Εκπαίδευσης Τεθωρακισμένων (Armour Centre – ARMCEN) του Βρετανικού Στρατού. «Για τα πληρώματα των ΤΟΜΑ μας λοιπόν, τι γίνεται όταν οι δικές τους δεξιότητες φθίνουν;»
«Με τους οικονομικούς περιορισμούς στα ‘μίλια ερπύστριας’ (Σημ. 3), τον προγραμματισμό διάθεσης των περιοχών εκπαίδευσης, το χρόνο που δαπανάται για τη συντήρηση των μέσων και ‘τα ίδια και τα ίδια’ εκπαιδευτικά σενάρια (περιορισμένα ως προς το πού μπορείς να πας, πού μπορείς να ρίξεις και το ρεαλισμό των ‘φιλίων’ και ‘εχθρών’ στο ‘πεδίο της μάχης’), δεν υπάρχουν πολλά πράγματα που μπορείς να βιώσεις και να αφομοιώσεις στον περιορισμένο χρόνο που είσαι στο μέσο», εξηγεί ο Κρεγκ.
Συνεχίζει επισημαίνοντας ότι ένας από τους τρόπους με τους οποίους οι στρατοί αντιμετωπίζουν αυτή την εκπαιδευτική πρόκληση είναι η χρήση εξομοιωτών ΤΟΜΑ υψηλής πιστότητας, κατασκευασμένων κατά παραγγελία, που αναπαριστούν με φυσικό τρόπο όλα όσα βρίσκονται στο όχημα, όσο πιο πιστά γίνεται: υψηλής πιστότητας αναπαράσταση των πινάκων χειρισμού, των διακοπτών και οθονών απεικόνισης κλπ. Αυτοί κατασκευάζονται συνήθως με χρήση υλισμικού και λογισμικού κατά παραγγελία, καθιστώντας έτσι ακριβή την απόκτηση και τη συντήρησή τους, ενώ είναι περιορισμένοι σε αριθμό και δύσκολο να αναβαθμιστούν. Κι έτσι ξεμένεις με αυτό που αγόρασες. Χρειάζεται τεράστια προσπάθεια για να τους βελτιώσεις, να τους αναβαθμίσεις ή να τους αλλάξεις και γίνεται ολοένα και πιο δύσκολο να διατηρήσεις τέτοιους εξομοιωτές επιχειρησιακούς ( Όταν σβήσει η «μυρωδιά του καινούργιου», τα πράγματα δεν είναι καλά!).
Συνεχίστε την ανάγνωση κάνοντας κλικ εδώ