Ο πόλεμος του Ναγκόρνο Καραμπάχ (Αρτσάχ) ήταν η επιτομή της χρήσης των UAVs από την πλευρά της Τουρκίας και των συμμάχων της. Εξανέμισε δε, όσες δικαιολογίες χρησιμοποιούνταν από μερίδα συμπατριωτών μας, πως στη Συρία και τη Λιβύη τα τουρκικά UAVs πέτυχαν αυτό που πέτυχαν λόγω της παντελούς έλλειψης σοβαρών Α/Α συστημάτων από τη μεριά των αντιπάλων της.
Αποδεικτικό του μεγέθους της εντύπωσης που προκάλεσε η τακτική χρήση τους από τους Τούρκους στην παγκόσμια κοινότητα αμυντικών αναλύσεων είναι το εξής:
The U.K. Defense Secretary on Wednesday lauded performance of Turkish combat drones and electronic warfare (EW) systems in Libya and Syria respectively.
“We need to look at the lessons of others. Look how Turkey has been operating in Libya where it has used Bayraktar TB-2 UAVs since mid-2019. Those UAVs have conducted intelligence, surveillance and reconnaissance and targeting operations against frontlines, supply lines and logistics bases,” Ben Wallace said during Royal Air Force’s online Air and Space Power Conference 2020, referring to the Turkish military equipment.
διαβάστε ολόκληρη την τοποθέτηση του Υπουργού Άμυνας της Μ.Βρετανίας, εδώ.
Σκοπός των δυο πρώτων μερών της ανάλυσής μας είναι να καταλήξουμε στον αριθμό των συστημάτων αυτών που διαθέτουν οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις (Τ.Ε.Δ), ώστε στα επόμενα μέρη να μελετήσουμε το βαθμό που αυτά δύνανται να επηρεάσουν μια ενδεχόμενη αντιπαράθεση στα τέσσερα Θέατρα Επιχειρήσεων (Θ.Ε) Ελλάδας, Κύπρου – Τουρκίας.
Τα στοιχεία προέρχονται αποκλειστικά από ανοιχτές πηγές.
ΤΒ 2 Bayraktar:
Σύμφωνα με την κατασκευάστρια εταιρεία BAYKAR ΜΑΚΙΝΑ αυτή τη στιγμή στις Τ.Ε.Δ υπηρετούν 110 ΤΒ 2 (δείτε εδώ), αριθμός ο οποίος επιβεβαιώνεται και από τον Cevheri Güven αρθρογράφο της ιστοσελίδας turkishminute (δείτε εδώ), ο οποίος αναφέρει πως οι Τ.Ε.Δ διαθέτουν συνολικά τον εξαιρετικά μεγάλο αριθμό των 140 οπλισμένων ή μη UAVs , εκ των οποίων τα 107 είναι τύπου ΤΒ 2 (τονίζει μάλιστα ότι κατασκευάζονται από την εταιρεία του γαμπρού του προέδρου).
Στον ίδιο αριθμό συγκλίνει και το Wikipedia (δείτε εδώ), καθώς και η DAILY SABAH (δείτε εδώ).
Το εξαιρετικά έγκυρο ελληνικό ιστολόγιο isozygio.wordpress αναφέρει πως αυτή τη στιγμή στις Τ.Ε.Δ υπηρετούν 85 ΤΒ 2 (40 στον Τουρκικό Στρατό, 39 στη Στρατοχωροφυλακή και 6 στο Τουρκικό Ναυτικό) (δείτε εδώ).
Υπάρχει λοιπόν στις ανοιχτές πηγές μια απόκλιση της τάξεως 25 αεροχημάτων. Αποτυπώνοντας την ιστορική εξέλιξη των παραγγελιών των ΤΒ2 σε ένα πίνακα, έχουμε τα πιο κάτω:
Αύγουστος 2009: Πρώτη πτήση
2012: 1η παραγγελία για τις Τ.Ε.Δ
Ιανουάριος 2018: Παραγγελία 12 ΤΒ2 από την Ουκρανία
Μάρτιος 2018: Παραγγελία 6 (+6;) ΤΒ2 από το Κατάρ
Φεβρουάριος 2019: Παράδοση Ουκρανικών
Μάρτιος 2019: Παράδοση Καταριανών
Με βάση λοιπόν τα πιο πάνω δεδομένα, από το 2012 ως το Μάρτιο του 2019 έχουν κατασκευαστεί 110 για τις Τ.Ε.Δ και 18 – 24 για εξαγωγές, σύνολο 128 – 134 ολοκληρωμένα συστήματα (αεροχήματα και οι απαιτούμενοι σταθμοί ελέγχου) που σημαίνει πως ο ρυθμός παραγωγής είναι περί τα 24 με 30 ολοκληρωμένα συστήματα το χρόνο.
Προκειμένου να μπορέσουμε να επιβεβαιώσουμε την εκτίμησή μας αυτή, αλιεύσαμε φωτογραφίες από το διαδίκτυο, στις οποίες φαίνεται η γραμμή παραγωγής της Baykar.
Τον Ιούλιο του 2020, διέρρευσαν στο twitter, έγγραφα που φέρονται ότι είναι η σύμβαση με την οποία η Baykar έλαβε κρατική επιχορήγηση 600 εκατομμυρίων τουρκικών λιρών. Στα έγγραφα αυτά αναφέρονται και οι δυνατότητες παραγωγής.
Με βάση τα δεδομένα αυτά, επιβεβαιώνονται οι αρχικές μας εκτιμήσεις για ετήσια παραγωγή 24 με 30
ολοκληρωμένων συστήματων ανά έτος. Παρόλα αυτά, το ανησυχητικό της υπόθεσης είναι ότι η δυνατότητα αναπλήρωσης των απωλειών σε αεροχήματα (χωρίς δηλαδή να απαιτηθεί η κατασκευή σταθμών ελέγχων) είναι 46 ανά έτος.
Είδαμε λοιπόν το ρυθμό παραγωγής καθώς και τον αριθμό που παράχθηκαν ως τώρα. Ενδιαφέρον παρουσιάζει και ο αριθμός απωλειών.
Από την έγκυρη ιστοσελίδα dronewars (δείτε εδώ) φαίνεται ότι από τον Αύγουστο του 2016 ως το Νοέμβριο του 2020 έχουν χαθεί 26-28 ΤΒ2, ενώ η ιστοσελίδα lostarmour (δείτε εδώ) αναφέρει ότι από 13/12/2019 ως τις 08/06/2020 έχουν χαθεί 20 ΤΒ2.
Άλλες πηγές που προέρχονται κυρίως από το GNA μιλούν για 40 καταρρίψεις, ενώ τουρκικές πηγές αναφέρουν μόλις τρεις απώλειες.
Νομίζουμε οτι το ορθότερο θα ήταν να υπολογίσουμε μια μέση εκτίμηση απωλειών σε ΤΒ2, δηλαδή 20 με 25 αεροχήματα.
Είναι σίγουρο, ότι μια πρόσθετη παραγγελία στην εταιρεία του γαμπρού προς αναπλήρωση των απωλειών έχει ήδη λάβει χώρα. Με βάση το ρυθμό παραγωγής που αναφέραμε πιο πάνω, και επιπλέον με βάση του ότι μετά τα γεγονότα του Ναγκόρνο Καραμπάχ (Αρτσάχ) η Ουκρανία παρήγγειλε επιπλέον 36 αεροχήματα, το Αζερμπαιτζάν 12 – 18, η Βουλγαρία 6 και εκκρεμεί και μία παραγγελία αγνώστου αριθμού από το Καζακστάν, τότε εκτιμούμε πως ο αριθμός των ΤΒ 2 στις Τ.Ε.Δ θα συμπληρωθεί περί τα τέλη του 2021(καθώς μιλάμε για παραγωγή μόνο των αεροχημάτων χωρίς τους σταθμούς και τα υπόλοιπα παρελκόμενα)
και οπωσδήποτε, θα πρέπει να θεωρούμε δεδομένο πως ο στόχος της κατασκευής 60 ολοκληρωμένων συστημάτων ή / και 92 αεροχημάτων ετησίως θα επιτευχθεί εντός του δευτέρου τριμήνου του 2021.
Στο ΄β μέρος της ανάλυσης, θα ασχοληθούμε με τα υπόλοιπα μη επανδρωμένα συστήματα των Τ.Ε.Δ.